Քաղաքական «ստարտը» տրված է
ՔաղաքականությունԴեկտեմբերի 16-ին ԿԸՀ-ն հրապարակեց ընտրությունների պաշտոնական արդյունքները` «Իմ քայլը» դաշինքը կստանա 88 մանդատ, ԲՀԿ-ն` 26, ԼՀԿ-ն` 18 մանդատ։ Ընտրություններ-2018-ի առաջին առանձնահատկությունը. չեն եղել ինստիտուցիոնալ խախտումներ, և ոչ մի ուժ չի վիճարկում արդյունքները: Նույնիսկ ՀՀԿ-ն, որ ստացավ 4,7 տոկոս ու ընկավ իր որոգայթը: ՀՀԿ-ն եթե կողմ քվեարկեր ԸՕ-ի փոփոխության նախագծին, կլիներ ԱԺ-ում (կուսակցությունների անցողիկ շեմ ԸՕ նախագիծն առաջարկում էր 4 տոկոս): Փոխարենը հրաժարվում էր ռեյտինգային ընտրակարգից, որը նախկինում հիմնական ձայներն է բերել ՀՀԿ-ին:
Ընտրություններ-2018-ի երկրորդ առանձնահատկությունը. ընտրողը մնացել էր ոչ միայն անփող, այլև մենակ ինքն իր հետ ու չէր ուզում խախտել մենակությունը` ոչինչ չէր լսում ու չէր տեսնում: Ընտրողը պատրաստ չէր ընտրության ու գնաց ընտրատեղամաս իբրև ՀՀ հպարտ քաղաքացի, որ պատկերացում չուներ ոչ այսօրվա, ոչ վաղվա անելիքների մասին, հետևաբար` չստանձնելով իր ընտրության պատասխանատվությունը:
Անցած ընտրությունների հաջորդ առանձնահատկությունն այն էր, որ ուներ բացահայտ ֆավորիտ և մրցակցային չէր, ի սկզբանե հայտնի էր, որ ձևավորվելու է մեկ կուսակցության իշխանություն, որին չեն դիմակայելու մյուս կուսակցությունները: ՔՊ-ն ցանկացած օրենք, ներառյալ սահմանադրականները, կարող է ընդունել միայնակ: ԲՀԿ-ն ու ԼՀԿ-ն չունեն ռեալ ազդեցության մեխանիզմներ ընդունվելիք որոշումների ու օրինագծերի վրա:
Ընտրություններից հետո ոչ միայն ձանձրալի ու ավելորդ է, այլև վկայում է, որ երկու կուսակցություններն էլ պատրաստ չեն ՔՊ-ին ընդդիմության դերին: 21-րդ դարի ամենաարդար ու ամենաթափանցիկ ընտրություններով 7-րդ գումարման ԱԺ-ն ընտրվել է իբրև ամենաապաքաղաքական խորհրդարան: Իհարկե, մենք տասնյակ ելույթներ կլսենք հայաստանակենտրոն լինելու, Հայաստանի շահի ու ինքնիշխանության մասին: Կլսենք ու կմոռանանք, որովհետև քայլեր չեն հետևի: Գործնականում քաղաքական կյանքն այս ամենաարդար ու ամենաթափանցիկ ընտրություններով դուրս մնաց խորհրդարանից, որտեղ ներկայացված երեք ուժերի քաղաքական ուղղության մասին աղոտ պատկերացումներ կան կամ չկան: Առավել հավանականն է, որ երեք ուժերն էլ կմնան քաղաքական դեմագոգիայի ու սոցիալ-տնտեսական պոպուլիզմի շրջանակներում: Դեմագոգիան կօգնի մնալ ալիքի վրա, պոպուլիզմը` պահպանել ընտրողների հետաքրքրությունը: Ինչ-որ ժամանակ անց պատկերը կփոխվի:
Ամփոփելով պետք է նշենք, որ Ընտրություններ-2018-ի գլխավոր դասը, առանց բացառության բոլորի համար, հետևյալն է՝ ընտրողը պիտի պատասխանատվություն կրի իր ընտրության համար ու սովորի ընտրել ոչ թե արժանիքներ, որ կասկածելի են, այլ արժեքներ, որ կասկածից դուրս են: Բայց սա ամենևին ընտրություններ-2018-ի մասին չէր: