Հայկական բանակը Երասխում անակնկալի բերեց ոչ միայն Ադրբեջանին. Սա ցույց է տալիս, որ բանակը վերականգնվում է
Ուշադրության կենտրոնումՇատ վերլուծաբաններ կարծում են, որ Երասխի հատվածում հայ-ադրբեջանական սահմանային լարվածությունն ուղիղ կապ ուներ Ալիև-Պուտին և դրանից առաջ Փաշինյան-Պուտին հանդիպման հետ: Ըստ այդմ, սահմանին վիճակը լարելով Ալիևը փորձել է Պուտինի հետ հանդիպումից շատ ավելին պոկել, սակայն դա նրան չի հաջողվել, քանի որ Երասխում Հայաստանի զինված ուժերը կոշտ են արձագանքել, ինչը բավականին անսպասելի է եղել Բաքվի համար: Ադրբեջանը ըստ էության, չի կարողացել կրկնել Սև լճի սցենարը: Այս մասին «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց Քրիստոնեա-Ժողովրդավարական կուսակցության նախագահ, քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանը, ով նշեց. «Հայկական բանակը Երասխում անակնկալի բերեց ոչ միայն Ադրբեջանին, այլև մյուսներին: Սա նշանակում է, որ մեր բանակը վերականգնվում է, վերակազմակերպվում է: Դա նշանակում է, որ ՀՀ ռազմաքաղաքական իշխանությունն արդեն իրեն վերագտնում է պարտությունից հետո: Ես բազմիցս եմ ասել, որ էդ պարտվածի սինդրոմից երկիրը և նաև ամբողջ ժողովուրդը պետք է դուրս գա, պարտավոր է դա հաղթահարելու, այլապես մենք ոչ բարեկամ ունենք, ոչ ընկեր: Կարևորն այն է, որ մենք ունենք պետականություն, որը Քոչարյան կոչվածը մեր ձեռքից չկարողացավ վերցնել»:
Շիրինյանը նկատեց, որ ընդհանրապես, եթե հայ ժողովրդի ռազմաքաղաքական պատմությունը նայենք, եթե չի եղել դավադրություն, չի եղել ներքին ոսոխ ու 5-րդ շարասյուն, հայ զինվորականի դեմը դժվար է առնելը. «Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը նայեք, հերոսների թվով 4-րդ տեղում ենք, այն դեպքում, երբ դա ոչ մեր երկրում է եղել, ոչ էլ մեզ համար էր: Եթե այս գիտակցությունը վերականգնվի, մենք բոլոր հարցերը կլուծենք»:
Հարցին, թե ինչո՞ւ հատկապես Երասխում է հակառակորդը սրում իրավիճակը, նա պատասխանեց. «Երասխը հայկական պետականության ողնաշարը կազմող Հյուսիս-Հարավ մայրուղու կենտրոնն է: Իսկ դա համաշխարհային այն երթուղին է, որը մենք ուզում ենք ունենալ՝ Հնդկաստան-Իրան-Սյունիք-Արարատյան դաշտ- Աշոցքով դեպի Բաթում: Սա միջազգային մայրուղի է, որի կառուցման հարցում ոչ միայն ԵՄ-ն ունի կոնկրետ հետաքրքրություն, այլ նաև այնպիսի մի երկիր, ինչպիսին Հնդկաստանն է: Դրա համար Ադրբեջանն ուզում է դա իր վերահսկողության տակ ունենալ, իսկ Ռուսաստանի համար դա պրոբլեմային է, որովհետև տապալվում է իր պանթուրքիստական քաղաքականության ադրբեջանական մտահղացումը»:
Ինչ վերաբերում է նրան, թե արդյոք Երասխում լարվածությունն առնչություն ուներ Պուտին-Ալիև և Պուտին-Փաշինյան հանդիպումների հետ, քաղաքագետն արձագանքեց. «Եվ այո, և ոչ: Այո, ժամանակային առումով համընկել է, իսկ դինամիկան ցույց է տալիս, որ հենց Մոսկվայի հետ հարց է լինում, ադրբեջանա-ռուսական տանդեմը ինչ-որ միջոցներ է ձեռք առնում: Բայց նաև ոչ, որովհետև սա ռազմավարական խնդիր է, իսկ ռազմավարականը ժամանակային սահմանափակման հետ կապ չունի:
Ռուս որոշ գործիչներ ասում են՝ Ռուսաստանը սլավոնաթյուրքական ձուլվածք է, ուրիշ ոչինչ: Այդ իմաստով Պուտինն ինքը եվրասիացի է: Դրա համար 100 տարուց ավելի է ռուսական քաղաքականությունը թուրքական շեղում ունի: Այստեղ մեծ քաղաքականություն է իրականացվում, բայց հայկական կողմը պետք է միշտ զգա տեր իր տարածքին ու պատմությանը»:
1
2
3
4
5
1
4
5
1
2
3
5
