Ներքաղաքական խնդիրների մեջ մխրճվելու փոխարեն պետք է լուրջ արտաքին քաղաքական գործունեություն իրականացնել
ՎերլուծությունՀայաստանի ամենակարևոր գործընկերներից մեկը շարունակում է մնալ Եվրամիությունը։ Ճիշտ է՝ խոսվում է, թե իբր Բրեքսիթից հետո ԵՄ-ի ներսում խնդրահարույց հարցեր են ի հայտ եկել, և դժվար թե միությունը պահպանի իր հատուկ հետաքրքրությունը մեր տարածաշրջանի նկատմամբ, սակայն իրականում այդպես չէ:
Խնդիրն այն է, որ Մեծ Բրիտանիայի դուրս գալուց հետո ԵՄ-ն մեծացնելու է իր հետաքրքրությունը իր հարևանների հետ հարաբերությունները խորացնելու հարցում։
Պատահական չէ, որ արդեն իսկ տեղեկություններ են շրջանառվում, թե ԵՄ-ն մտադիր է Մեծ Բրիտանիայի դուրս գալու բացը լրացնել առանձին հարևան երկրների անդամագրման, ինչպես նաև մյուս երկրների հետ հարաբերություններում առաջընթաց գրանցելու միջոցով։
Եվ այս տեսանկյունից Հայաստանը չի կարող դուրս մնալ ԵՄ-ի ուշադրության կենտրոնից։ Ավելին՝ Հայաստանը պետք է ակտիվացնի իր ջանքերը ԵՄ-ի հետ հարաբերությունները խորացնելու ուղղությամբ։ Իսկ ՀՀԵՄ համագործակցության օրակարգի հիմնասյունը կառուցվելու է 2017 թվականի նոյեմբերին կնքված Համապարփակ և ընդլայնված գործընկերության համաձայնագրով։
Այնուամենայնիվ, այս համաձայնագրի ստորագրումից արդեն իսկ 2 տարի է անցել, սակայն այն դեռևս չի վավերացվել ԵՄ անդամ բոլոր երկրների կողմից։ Այնինչ, պայմանագրի ստորագրման ժամանակ նախատեսվում էր, որ այն պետք է արագ վավերացվի Հայաստանի և ԵՄ անդամ երկրների կողմից, որպեսզի կարճ ժամանակ անց կիրարկվի։
Խնդիրն այն է, որ այս համաձայնագրի կիրարկումը ոչ միայն տնտեսական առումով նոր հնարավորություններ է ընձեռում Հայաստանին, այլև մեր երկրի համար կարող է նշանակել բարեփոխումների կարևոր շարժիչ ուժ։ Եվ այս կոնտեքստում հետաքրքրական է, որ Հայաստանը միակ ԵԱՏՄ երկիրն է, որ նման պայմանագրի մակարդակով կարգավորում է հարաբերությունները ԵՄ-ի հետ։ Այնուամենայնիվ, որքան էլ զարմանալի է, ՀՀ նոր կառավարությունը դանդաղկոտություն է ցուցաբերում ԵՄ անդամ պետությունների կողմից Հայաստանի հետ կնքված համաձայնագրի վավերացումն արագացնելու համար։
Այն կարող էր արդեն վաղուց կիրարկված լինել և բազմաթիվ օգուտներ բերել մեր երկրին։ Ուստի տպավորություն է ստեղծվում, որ համաձայնագրի վավերացման հարցը միայն եվրոպացիների նախաձեռնությամբ է առաջ գնում կամ իներցիայով՝ մերժված նախկինների աշխատանքի արդյունքում։
Հայաստանի ներկայիս իշխանավորները, որոնք նախկինում ընդդիմադիր էին, բազմիցս հորդրում էին նախկին իշխանություններին, թե պետք է հատուկ նախաձեռնողականություն ցուցաբերել ԵՄ-ի հետ հարաբերությունների հարցում, և նրանց մեղադրում էին ավելորդ ռուսամետության մեջ, սակայն այսօր փաստացի իրենք չեն կարողանում սայլը տեղից շարժել։
Եվ միայն օրերս են իշխանությունները հասկացել, որ կարելի է ԱԺ-ում ՀՀ-ԵՄ համաձայնագրի վավերացման հարցին նվիրված լսումներ անցկացնել։ Այնինչ, այդպիսի քայլեր պետք է վաղուց լինեին։
Եվ այստեղ խնդիրը միայն համաձայնագրի վավերացման և կիրարկման հարցով չի պայմանավորվում, այլ նաև նրանով, որ Ադրբեջանը ևս ցանկանում է ԵՄ-ի հետ հարաբերությունները կարգավորել առանձին համաձայնագրով։ Ադրբեջանը իր առջև խնդիր է դրել, որ այդ համաձայնագրում տեղ գտնեն Արցախյան հիմնախնդրի հարցում ադրբեջանամետ ձևակերպումներ։ Իսկ այդ նպատակին հասնելու համար Բաքուն կարող է խաղարկել իր այն խաղաքարտը, որ Ադրբեջանը էներգառեսուրսներ է մատակարարում եվրոպացիներին, որպեսզի նպաստի նրանց էներգետիկ համակարգի դիվերսիֆիկացմանը։
Այնպես որ, ՀՀ կառավարությունը, նեղ ներքաղաքական խնդիրների մեջ մխրճվելու փոխարեն, պետք է լուրջ արտաքին քաղաքական գործունեություն իրականացնի ԵՄ-ի ուղղությամբ։
ԱՐԹՈՒՐ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ
1
2
3
4
5
1
2
3
4
