Փաստեր, որոնք հակադարձում են Հայկ Գևորգյանի անհիմն և մասնակի ներկայացված հայտարարությանը
ՀասարակությունՀասմիկ Պողոսյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է.
Օրեր առաջ, երբ Աժ ամբիոնից լսում էինք բազում նորելուկ պատգամավորների ելույթներ, հասկացանք որ նրանցից շատերի համար ԱԺ-ն պարզապես վայր է որտեղ կարող են հայտնել իրենց կարծիքները նույնիսկ այն դեպքում, երբ լիարժեք ծանոթ չեն քննարկվող թեմային:
Այդ դասի պատգամավորներց է թերևս՝ Հայկ Գևորգյանը, ով իր պնդումներում առնվազն իրավացի չէ: Հայկ Գևորգյանը ԱԺ ամբիոնից հայտարարեց, որ Գագիկ Ծառուկյանը «Արարատցեմենտ» գործարանը ժամանակին ձեռք է բերել 200 000 դոլլարով, իսկ Գագիկ Ծառուկայնն էլ այս կեղծ հայտարարությանն ի պատասխան ամբիոնից հայտարարեց, որ եթե Հայկ Գևորգյանը կարողանա ապացուցել իր կատարած հայտարարության իրավացիությունը, ապա գործարանը նրան կնվիրի:
Ի գիտություն Հայկի, ինչպես նաև բազում անտեղյակ և նորեկ պատգամավորների ուզում եմ հիշեցնել, որ Գագիկ Ծառուկյանը այդ գործարանի դիմաց միայն Գևորգյանի նշած գումարը չէ որ վճարել է, այլև՝ Հայկ Գևորգյանի նշած N 1465-Ա որոշման մեջ 3-րդ կետով հստակ նշված է, որ «գործարանը 200 000 դոլլարով կարող են գնել միայն այն դեպքում, եթե վճարեն «ՀայՌուսգազարդ» ՓԲԸ-ին ունեցած գործարանի 6,866 մլն. ԱՄՆ դոլաի արտարժույթային վճարման չափով պարտքը (9,7 մլն. ԱՄԴ-ի դոլարի ապրանքային մատակարարմանը համարժեք)», բացի դա գործարանը նաև ունեցել է այլ կողմնակի պարտքեր, որոնք նույնպես գնորդը պարտավորվում էր մարելու, ինչպես նաև գնորդը պարտավորվում էր 3 տարվա ընթացքում ապահովվելո 2001 թվականի ծավալները, սակայն արտադրման ծավալները ներկա պահին մի քանի անգամ գերազանցում են պահանջվող ծավալին: Այսպիսով ստացվում է, որ այս գործարքը ձեռնատու էր բոլոր կողմերին, դե իսկ գործարանն էլ ազատվում էր բոլոր պարտքերից և գնում էր առողջացման ծրագրի:
Ի պատասխան Հայկի անպատասխանատու հայտարարությունների ուզում եմ նաև նշել, որ այն ժամանակահատվածում, երբ Գագիկ Ծառուկյանը ձեռք է բերել գործանաը ունեցել է ընդամենը 25% մասնաբաժին: Հայկ Գևորգյանի պնդմամբ այդ ժամանակահատվածում կար այլ կազմակերպություն, որը պատրաստ էր կատարելու 35 մլն. դոլլարի ներդրում, սակայն անհասկանալի պատճառներով չի կատարել, նրա այս պնդումը ևս մասնակի էր ներկայացված, քանի որ տվյալ Շվեյցարական Հոլսիմ ընկերությունը ուսումնասիրելով գործարանը, նկատել է որ գործարանում ներդրումներ կատարելը նպատակահարմար չէ, այդ իսկ պատճառով էլ հեռացել են, ի դեպ նշենք, որ այդ ընկերությունը նախնական 300 000 դոլլար կանխավճար էր վճարել, սակայն կառավարությւոնը այդ գումարը նրանց ետ վերադարձրեց: Ինչպես նաև սկզբնական շրջանում Գագիկ Ծառուկյանը հրավիրել է օտարերկրյա մասնագետների՝ հոգալով նրանց բոլոր ծախսերը, որպեսզի գործարանը կրկին վերագործարկեն և բացի դա այս բոլոր տարիների ընթացքում Գագիկ Ծառուկայնը կատարել է ահռելի ներդրումներ՝ գործարանը հասցնելով նման մակարդակի:
Այսպիսով ստացվում է, որ Հայկ Գևորգյանի բոլոր պնդումները կրում են մասնակի բնույթ և հավանաբար նա նպատակահարմար է գտել ներկայացնելու բոլոր այն կետերը որոնք իրեն են ձեռնատու՝ աչք փակելով իրական փաստերի և կատարված ահռելի աշխատանքի վրա:
Այդ դասի պատգամավորներց է թերևս՝ Հայկ Գևորգյանը, ով իր պնդումներում առնվազն իրավացի չէ: Հայկ Գևորգյանը ԱԺ ամբիոնից հայտարարեց, որ Գագիկ Ծառուկյանը «Արարատցեմենտ» գործարանը ժամանակին ձեռք է բերել 200 000 դոլլարով, իսկ Գագիկ Ծառուկայնն էլ այս կեղծ հայտարարությանն ի պատասխան ամբիոնից հայտարարեց, որ եթե Հայկ Գևորգյանը կարողանա ապացուցել իր կատարած հայտարարության իրավացիությունը, ապա գործարանը նրան կնվիրի:
Ի գիտություն Հայկի, ինչպես նաև բազում անտեղյակ և նորեկ պատգամավորների ուզում եմ հիշեցնել, որ Գագիկ Ծառուկյանը այդ գործարանի դիմաց միայն Գևորգյանի նշած գումարը չէ որ վճարել է, այլև՝ Հայկ Գևորգյանի նշած N 1465-Ա որոշման մեջ 3-րդ կետով հստակ նշված է, որ «գործարանը 200 000 դոլլարով կարող են գնել միայն այն դեպքում, եթե վճարեն «ՀայՌուսգազարդ» ՓԲԸ-ին ունեցած գործարանի 6,866 մլն. ԱՄՆ դոլաի արտարժույթային վճարման չափով պարտքը (9,7 մլն. ԱՄԴ-ի դոլարի ապրանքային մատակարարմանը համարժեք)», բացի դա գործարանը նաև ունեցել է այլ կողմնակի պարտքեր, որոնք նույնպես գնորդը պարտավորվում էր մարելու, ինչպես նաև գնորդը պարտավորվում էր 3 տարվա ընթացքում ապահովվելո 2001 թվականի ծավալները, սակայն արտադրման ծավալները ներկա պահին մի քանի անգամ գերազանցում են պահանջվող ծավալին: Այսպիսով ստացվում է, որ այս գործարքը ձեռնատու էր բոլոր կողմերին, դե իսկ գործարանն էլ ազատվում էր բոլոր պարտքերից և գնում էր առողջացման ծրագրի:
Ի պատասխան Հայկի անպատասխանատու հայտարարությունների ուզում եմ նաև նշել, որ այն ժամանակահատվածում, երբ Գագիկ Ծառուկյանը ձեռք է բերել գործանաը ունեցել է ընդամենը 25% մասնաբաժին: Հայկ Գևորգյանի պնդմամբ այդ ժամանակահատվածում կար այլ կազմակերպություն, որը պատրաստ էր կատարելու 35 մլն. դոլլարի ներդրում, սակայն անհասկանալի պատճառներով չի կատարել, նրա այս պնդումը ևս մասնակի էր ներկայացված, քանի որ տվյալ Շվեյցարական Հոլսիմ ընկերությունը ուսումնասիրելով գործարանը, նկատել է որ գործարանում ներդրումներ կատարելը նպատակահարմար չէ, այդ իսկ պատճառով էլ հեռացել են, ի դեպ նշենք, որ այդ ընկերությունը նախնական 300 000 դոլլար կանխավճար էր վճարել, սակայն կառավարությւոնը այդ գումարը նրանց ետ վերադարձրեց: Ինչպես նաև սկզբնական շրջանում Գագիկ Ծառուկյանը հրավիրել է օտարերկրյա մասնագետների՝ հոգալով նրանց բոլոր ծախսերը, որպեսզի գործարանը կրկին վերագործարկեն և բացի դա այս բոլոր տարիների ընթացքում Գագիկ Ծառուկայնը կատարել է ահռելի ներդրումներ՝ գործարանը հասցնելով նման մակարդակի:
Այսպիսով ստացվում է, որ Հայկ Գևորգյանի բոլոր պնդումները կրում են մասնակի բնույթ և հավանաբար նա նպատակահարմար է գտել ներկայացնելու բոլոր այն կետերը որոնք իրեն են ձեռնատու՝ աչք փակելով իրական փաստերի և կատարված ահռելի աշխատանքի վրա: