Հայաստանը մոլորվել է երեք սոճիների մեջ
Վերլուծություն- РћРТвЂВВВВВВВВнокласснРСвЂВВВВВВВВРєРСвЂВВВВВВВВ
- ВКонтакте
- Viber
- Skype
- Telegram

Rosbalt.ru-ն գրում է, որ նախագահի իմպիչմենթի պահանջը և բանակի դեմ «արշավանքները» խոսում են իրավիճակի կանխամտածված սրման մասին և նպատակ ունեն ներկայիս կառավարության ստատուս-քվոն պահպանել: Հայաստանում լարվածության ջերմաստիճանը գրեթե հասել է եռման կետի: Քաղաքական ճգնաժամը երկրում էլ ավելի է խորացել այն բանից հետո, երբ Նախագահ Արմեն Սարգսյանը հրաժարվել է ստորագրել ՀՀ գլխավոր շտաբի պետ Օնիկ Գասպարյանի հրաժարականի մասին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի որոշումը. առարկություններով փաստաթուղթը վերադարձվել է կառավարություն, բայց կրկին ուղարկվել նախագահին և կրկին մերժվել նրա կողմից: Այժմ գործը ուղարկվել է Սահմանադրական դատարան։
Հիշեցնենք, որ Գլխավոր շտաբի պետի պաշտոնանկությունը Փաշինյանի պատասխանն է հայ բարձրաստիճան զինվորականների, այդ թվում ՝ Գասպարյանի այն հայտարարությանը, որ վարչապետը պետք է հրաժարական տա: Կառավարության ղեկավարը այդ կոչը որակել է որպես պետական հեղաշրջման փորձ և Գլխավոր շտաբի պետին անվանել «դավաճան»: Հայաստանում զուգահեռ անց են կացվում կառավարության հակառակորդների և նրա նոսրացած աջակիցների հանրահավաքներ: Վերջինիս գործողությունները ղեկավարում է ինքը ՝ Փաշինյանը, և անձամբ է մասնակցում դրան: Հանրապետության հրապարակում հանրահավաքի ժամանակ նա առաջ է քաշել նոր նախաձեռնություն՝ Հայաստանի անցումը կառավարման կիսանախագահական ձևի, չնայած խորհրդարանական համակարգը երկրում ներդրվել է միայն 2018 թվականին: Մեկ տարի առաջ Փաշինյանը կիսանախագահականը համարել է «ձախողված», իսկ այժմ նա կարծում է, որ խորհրդարանը «հայտնաբերել է հսկայական քանակի թերություններ և թաքնված ռիսկեր ճգնաժամային իրավիճակներ ստեղծելու համար»:
Այնուամենայնիվ, Հայաստանն ունեցել է այդպիսի ռիսկեր ադրբեջանական տարածքների «նվաճումից» հետո, որը այնուհետև ձեռք է բերել տարբեր ենթատեքստեր՝ իշխանության համար պայքար, կոռուպցիա, սոցիալ-տնտեսական խնդիրներ, ազգայնական տրամադրություններ և այլն: Բայց այնուամենայնիվ, ինչու՞ է վարչապետը սկսել կառավարման ձևի փոփոխության այս ամբողջ պատմությունը: Ակնհայտ է, որ իր իշխանությունը երկարացնելու համար, քանի որ նա կորցնում է բացարձակ աջակցությունը խորհրդարանում, համապատասխանաբար, նա շուտով կարող է կորցնել նաև կառավարման լծակները, ուստի արժե փորձել վերաշարադրել Սահմանադրությունը: Մինչդեռ երկրի կառավարման ձևը մեծ նշանակություն չէր ունենա, եթե դրանում գործեին օրենքները` ինչպես ներքին իրավական դաշտում, այնպես էլ միջազգային մակարդակում:
Մեկ այլ «զվարճանք» է, իսկ իրականում մեկ անձի կառավարման հաստատման ճանապարհը հարթող քայլ, նախագահ Սարգսյանի իմպիչմենթի գաղափարը, որը նետել է իշխանամետ «Իմ քայլը» կուսակցությունը: Պատճառը Գլխավոր շտաբի պետին իր պաշտոնից հեռացնելու մասին Վարչապետի միջնորդագիրը ստորագրելուց հրաժարվելն է: Նշենք, որ, համաձայն ՀՀ հիմնական օրենքի 141-րդ հոդվածի, Նախագահը կարող է հեռացվել իր պարտականություններից պետական դավաճանության, այլ ծանր հանցագործության կամ Սահմանադրության կոպիտ խախտման համար:
Հիշեցնենք, որ Փաշինյանն արդեն մեղադրել է նրան «դավաճանության» մեջ, այսինքն ՝ նա հող է պատրաստել «անհնազանդներից» ազատվելու համար: Մինչդեռ քաղաքական վերլուծաբան Երվանդ Բոզոյանը նշում է, որ նախագահը միակ գործիչն է, ով չեզոք է մնում, բայց Փաշինյանը «նույնիսկ նրան է ուզում ներքաշել հակամարտության մեջ»: Փորձագետը կարծում է, որ այսպիսով կասկածի տակ է դրվում Հայաստանի պետականությունը: Ինչ վերաբերում է Փաշինյանի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ անցկացնելու համաձայնությանը, Բոզոյանը դրան դեմ է: «Պարտությունը ... իշխանությունների համար պատիժ կլինի: Նա ամեն ինչ անելու է հաղթելու համար, ուստի նրան չպետք է թույլ տալ ընտրություններ կազմակերպել: Երկրում իրավիճակն այնքան լարված է, որ ընտրությունները կարող են հանգեցնել քաղաքացիական պատերազմի Հայաստանում », - նրա խոսքերն է մեջբերել Sputnik- ը:
Բոզոյանը այս իրավիճակից ելք տեսնում է ժամանակավոր կառավարության ձևավորման մեջ, որի անդամները ընտրություններից հետո իշխանության ոչ մի պաշտոն չեն զբաղեցնի: Իրականում, Հայաստանում շատերն են նույն կարծիքին, քանի որ վերջին շրջանում միայն աճել է վստահությունը վարչական ռեսուրսի ամենազորության և տարբեր ձևերով ընտրողների վրա ճնշումներ գործադրելու նկատմամբ: Ի դեպ, ընդդիմությունը պնդում է, որ մարդիկ ստիպված են մասնակցել վարչապետին աջակցող հանրահավաքներին՝ սպառնալիքներով ու կաշառքով: Քչերն են հավատում ընտրությունների արդարությանը և թափանցիկությանը, ինչպես նաև ներքաղաքական լարվածությունը թուլացնելու իշխանությունների ցանկությանը:
Ինչպես ասել է «Լուսավոր Հայաստան» կուսակցության նախագահ Էդմոն Մարուքյանը, «երկիրը դիտավորյալ տանում են անորոշության և ցնցումների, ինչը հղի է ծանր հետևանքներով»: Այնուամենայնիվ, հավանական է, որ սթրեսի ու քաոսի ներկա պայմաններում Փաշինյանը կարողանա պահպանել պետության առաջին դեմքի իր պաշտոնը: Մյուս կողմից, չի բացառվում ուժեղ ներքաղաքական պայթյուն, քանի որ իշխանություններն ավելի ու ավելի են սեղմում «եռացող կաթսայի» կափարիչը: Եվ չնայած, որ հայերն իրենք են իրենց գործնականում հասցրել «անվերադարձելիության կետին», կան նաև այնպիսի մարդիկ, ովքեր հավատում են, որ դա «արված է» Մոսկվայի կողմից:
Մասնավորապես, «Լրագիր» -ը գրում է. «Կառավարության միջակության պայմաններում ռուսներին հաջողվում է սրել Հայաստանում ներքին առճակատումը»: Մյուսները մտածում են «ավելի մասշտաբային». հայկական բոլոր անախորժությունների հետևում «ռուս-թուրքական տանդեմի ականջներն են երևում»: Իսկ այդ ընթացքում Հայաստանը բացահայտ թափառում է «երեք սոճիների» մեջ՝ բացահայտելով «դավաճանների», մոռանալով քաղաքացիական խաղաղության, տնտեսության լճացման, աղքատության, իրարամերժ արտաքին քաղաքականության մասին, իսկ իր կողմից ատված Ադրբեջանը ժամանակ չի կորցնում: Մասնավորապես, նախագահ Ալիևը հայտարարել է Ադրբեջանում «թուրքական բանակի փոքր մոդել» ստեղծելու իր որոշման մասին, որը, նրա խոսքով, «ՆԱՏՕ-ում երկրորդն է բանակի հզորության տեսանկյունից»: Նա նշել է, որ արդեն ստորագրվել են Թուրքիայում արտադրված ամենաժամանակակից սպառազինությունների գնման նոր պայմանագրեր, որոնք «ավելի կամրապնդեն ադրբեջանական բանակը»:
Կարեն Սիմոնյան
Pressmedia.am
- РћРТвЂВВВВВВВВнокласснРСвЂВВВВВВВВРєРСвЂВВВВВВВВ
- ВКонтакте
- Viber
- Skype
- Telegram