Փաշինյանի հերթական ֆեյք օրակարգը
Վերլուծություն
Խայտառակ կապիտուլյացիայի փաստաթուղթ ստորագրած Նիկոլ Փաշինյանը հեռանալու փոխարեն անցել է իր աթոռը պահելու խորամանկ պլանի իրագործմանը։ Դեռ անցած շաբաթ Փաշինյանը տվեց կառավարության կազմն արմատապես փոխելու գործընթացի մեկնարկը, իսկ մինչ այդ հրապարակեց առաջիկա 6 ամսվա ճանապարհային քարտեզ՝ հայտարարելով, որ «իրավիճակը հաղթահարելու և երկրում կայունություն ու անվտանգություն հաստատելու հիմնական պատասխանատուն» ինքն է, ուստի՝ «ոչ միայն մտադիր չէ հրաժարվել այդ պատասխանատվությունից, այլև ամբողջությամբ լծված է այդ գործին»:
Առաջին հայացքից թվում էր, թե կադրային նշանակումները միտված են լինելու, ինչպես ինքն է ասում, «իրավիճակը հաղթահարելուն», սակայն իրականում դրանք վկայում են, որ լուծվում է մի խնդիր՝ սեփական աթոռը պահելու խնդիրը։
Թվում էր, թե պատերազմից հետո առաջինը պետք է ազատվի ԱԽ քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը, ով հայտնի է որպես սորոսական շրջանակների ամենաբարձրաստիճան ներկայացուցիչը կառավարությունում, և որին ի սկզբանե դեմ են եղել մեր ռազմավարական դաշնակիցները, նրան չեն վստահել և, ինչպես բազմիցս գրվել է՝ չեն աշխատել նրա հետ։ Բայց, ինչպես տեսնում ենք, Գրիգորյանն իր պաշտոնում է։ Եվ, ամենայն հավանականությամբ, կմնա, որովհետև խորհրդարանում կան մոտ մեկ տասնյակ պատգամավորներ, որոնք իշխանության սորոսական փայատերերից են և որոնք Փաշինյանին սպառնացել են, որ Գրիգորյանին զոհաբերելու դեպքում իրենք կմիանան վարչապետի անվստահությունը հայտնողների բանակին ու կաջակցեն այդ գործընթացին։ Մեզ ասացին, որ ծանր զրույց է կայացել նրանց և Փաշինյանի միջև, և վերջինս հետ է կանգնել իր մտադրությունից՝ փոխել Արմեն Գրիգորյանին։
Սրա հետ մեկտեղ պատահական չէր պաշտպանության նախարարի փոփոխությունը, մի կողմից՝ պարտության մեղքը կբարդեն ՊՆ-ի վրա, մյուս կողմից՝ Դավիթ Տոնոյանին հեռացնելով՝ Փաշինյանը խորհրդարանում ձեռք բերեց մի խումբ հավատարիմների ձայնը՝ ի դեմս Տոնոյանի ոխերիմ ախոյան Անդրանիկ Քոչարյանի, ով պատերազմից հետո բացահայտ, իսկ դրանից առաջ էլ ծածուկ պայքարում էր Տոնոյանի դեմ։ Իհարկե, նա կնախընտրեր անձամբ զբաղեցնել այդ յուղոտ աթոռը, բայց պատերազմից հետո, հասկանալով, որ դա անհնարին է, առաջ է «բրթել» իր թեկնածու Վաղարշակ Հարությունյանին, ինչը, ըստ լավատեղյակների, գրեթե նույն բանն է։
Ի դեպ, ժամանակին վարչապետ դառնալուց հետո Վազգեն Սարգսյանի ընտրությունը պատահական չէր կանգ առել Հարությունյանի վրա, ով 1999-2000թթ․ ՊՆ նախարար աշխատեց և հեռացավ Արամ Սարգսյանի հետ։ Այն ժամանակ էլ ասում էին, որ իրական նախարարը Վազգենն է, ով ընդամենը տեղապահ է նշանակել Հարությունյանին։
Այնպես որ, պատմությունը կրկնվում է, հիմա էլ իրական նախարարը լինելու է Քոչարյան Անդրանիկը, ով ՊՆ մատակարար դառնալու հավակնություններ ունի։
Անի Ավագյան
1
2
3
4
5
1
2
4
3
5
