Մենք պարտությանը մոտեցել էինք քայլ առ քայլ
Ուշադրության կենտրոնումԻրականությունը հասկանալու համար պետք է շատ արագ առերեսվենք վերջին 30 տարիների ընթացքում Հայաստանում տեղի ունեցած իրողությունների հետ: Հարկավոր է ամեն ինչ վերլուծել ու կշռադատել, հասկանալու համար, թե արդյո՞ք ճիշտ էր ընտրված ուղղությունը, թե՝ Հայաստանը պետք է շարունակի որպես սպասարկող երկիր զարգանալ, թե՞ դա հենց այն կոնցեպտն էր, որը վաղ թե ուշ պետք է հանգեցներ ուղեղների ճարպակալմանն ու ցավալի պարտությանը: Եռացող աշխարհում իրավունք ունեի՞նք արդյոք կեղծ էլիտաներ սնուցելու, կրթությունը շրիշակից ներքև իջեցնելու, գիտատար ուղղություններն ամլացնելու, լաբորատորիաները վաճառելու, մանկապարտեզների տեղում գիշերային ակումբներ կառուցելու: Ցանկն, անշուշտ երկար է, բայց ո՞ւր են հիմա այն անձինք, որոնք քարոզում էին ջերմուկով աշխարհը գրավելու մասին, իսկ մյուս ձեռքով օտարին էին վաճառում երկրի համար ստրատեգիական համարվող կապը և շատ այլ ուղղություններ: Ո՞ւր են այն մարդիկ, որոնք համոզում էին, որ սեփական ավիացիա ունենալը ճոխություն է մեր նման երկրի համար ու քանդում ավիացիան, որը ժամանակին համարվում էր առաջատար ուղղություն: Այնպես որ, իրականում պետք է ընդունենք, որ մենք պարտությանը մոտեցել էինք քայլ առ քայլ, պարզապես չենք գիտակցել, որ այն այսքան ցավոտ կարող է լինել:
Սերինե Բադալյան