ՄԽ համանախագահները դիվերսիֆիկացվում են
ՎերլուծությունՆախօրեին ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը հայտարարել է, որ տարօրինակ է լսել ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի հայտարարությունը Ղարաբաղի վերաբերյալ համաձայնագրի մանրամասներն իրենց տեղեկացնելու անհրաժեշտության մասին, մանրամասները հաղորդվել են դիվանագիտական ուղիներով։ Սերգեյ Վիկտորովիչը հավաստիացրել է, որ ամերիկյան կողմը տեղեկացվել է ամեն ինչի մասին պետքարտուղարի տեղակալի մակարդակով` հաշվի առնելով այն փաստը, որ պետքարտուղար Մայք Պոմպեոն այժմ գտնվում է երկարաժամկետ արտասահմանյան ուղևորության մեջ:
Բացի այդ, Ռուսաստանը հենց սկզբից սերտորեն համագործակցում էր Մինսկի խմբի համանախագահների, այդ թվում` ԱՄՆ-ի հետ, ասել է նախարարը:
Նշենք նաև, որ ավելի վաղ ԱՄՆ պետքարտուղար Մայք Պոմպեոյի և Ֆրանսիայի ԱԳ նախարար Ժան-Իվ Լե Դրիանի բանակցությունների արդյունքներով ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի բարձրաստիճան ներկայացուցիչը հայտնել էր, որ ԱՄՆ-ն ակնկալում է մանրամասն տեղեկություն ստանալ ԼՂ շուրջ Թուրքիայի դերի մասին: Նրա խոսքով՝ որպես ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահ երկրներ՝ ԱՄՆ-ն և Ֆրանսիան նախկինի պես հակված են իրենց դերին և «շատ հարցեր կան, որոնք ռուսները պետք է պարզաբանեն, ներառյալ՝ համաձայնագրի պարամետրերն ու Թուրքիայի դերը»:
Եռակողմ հայտարարությունից հետո ԱՄՆ-ն ու Ֆրանսիան Ռուսաստանից նախ բացատրություններ են պահանջել դրա դրույթների ու հետեւանքների մասին, քանի որ այն հակասում է Մինսկի խմբի ձևաչափում կարգավորման սկզբունքներին, այդ թվում կարգավիճակի մասով, այնուհետև՝ Թուրքիայի դերի մասին: ԱՄՆ-ն ու Ֆրանսիան Ռուսաստանին փաստացի մեղադրում են «գաղտնի» գործողությունների համար, իսկ Մոսկվան հակադարձում է, որ բոլոր մանրամասներին տեղյակ է պահել նրանց:
Հավելենք, որ Մինսկի խմբի արևմտյան համանախագահները փաստացի կասկածի տակ են դրել եռակողմ հայտարարության լեգիտիմությունը:
Մյուս կողմից, Ռուսաստանի առջև դրվել է այս գործընթացներին Թուրքիայի դերակատարության հարցը: Այս պարագայում հետաքրքիր իրավիճակ է առաջանում: Ռուսաստանը մի կողմից դրվատանքով է վերաբերվում Թուրքիայի դերին, մյուս կողմից, սակայն, հատկապես քարոզչական դաշտում ներկայացվում է, որ Թուրքիան Արևմուտքի դաշնակիցն է և Ռուսաստանը դիմակայում է նրա էքսպանսիային՝ այս պարագայում Հարավային Կովկասում: Թեև, Ռուսաստանում քիչ չեն նաև կարծիքները, որ Մոսկվան ինքն է «ներս թողել» Թուրքիային, իր հակաարևմտյան քաղաքականության շրջանակներում:
Թուրքիան ցուցաբերում է հակաարևմտյան հռետորաբանություն, մասնավորապես Մինսկի խմբի հարցում՝ հայտարարելով, որ այն ունակ չէ լուծել խնդիրները: Իսկապե՞ս ԱՄՆ-ն ու Ֆրանսիան տեղյակ չեն եղել ռուս-թուրքական այս համաձայնություններից: Չի բացառվում, որ այս պարագայում էլ փորձ է արվում կիրառել Ռուսաստանի ու Թուրքիայի «կրկնակի զսպման» սխեման, ինչպես Սիրիայում: Չի բացառվում նաև, որ դրվում է Թուրքիայի հարցը՝ Մերձավոր Արևելքում, Արևելյան Միջերկրականում և Հարավային Կովկասում ստեղծված իրավիճակի պայմաններում:
Ղարաբաղի պարագայում ռուս-թուրքական համաձայնության վրա կախվում են մի կողմից միջազգային լեգիտիմության, մյուս կողմից՝ Արցախի միջազգային ճանաչման խնդիրները: Հայաստանն ու հայկական խնդիրները մանրադրամ են այս խաղում, թեեւ համարժեք քաղաքական քայլերի ու նախաձեռնությունների պարագայում մանեւրի ու ձեռքբերումների հնարավորություններ են առաջանում:
Ո՞վ է զբաղվելու այս հարցերով:
Անի Ավագյան
Pressmedia.am