Սա ժողովրդին հույսեր տալու քաղաքականություն է․ Ավետիք Իշխանյան
ՎերլուծությունPressmedia.am կայքի զրուցակիցը իրավապաշտպան Ավետիք Իշխանյանն է։
— Պարոն Իշխանյան, անկախության օրվա կապակցությամբ Նիկոլ Փաշինյանը ներկայացրեց Հայաստանի վերափոխման ռազմավարությունը՝ ինչպիսի Հայաստան կունենանք 2050 թվականին։ Ըստ ձեզ, ինչո՞ւ է խոսվում 30 տարի անց սպասվող փոփոխությունների մասին և ոչ առաջիկա ժամանակահատվածի։
— Բարդ հարց է, իմ կարծիքով այստեղ հասարակությանը հույսեր ներշնչելն է, և այդ քաղաքականությունը բնորոշ է ժողովրդավարական, ավանդույթներ չունեցող երկրներին, ինչպես օրինակ, կոմունիզմի տեսլական բառն էր օգտագործվում, որ մինչև հիմա կա Հս․ Կորեայում։ Եթե մենք մի փոքր հետ նայենք, ապա կտեսնենք, որ պարոն Փաշինյանի ասածներն առանձնապես չեն տարբերվում 2017 թ-ի վերջին նախագահ Սերժ Սարգսյանի ասածներից, մի տարբերությամբ, որ Սերժ Սարգսյանը ասում էր 2040 թիվը, իսկ Նիկոլ Փաշինյանը ասում է` 2050 թիվը։ Ընդհանրապես, եթե համեմատականներ անց կացնենք այդ հայտարարությունների միջև` կտեսնենք, որ ընդհանուր առմամբ նման են, Սերժ Սարգսյանը խոստանում էր 4մլն բնակչություն և բարձր աշխատավարձեր, նույնիսկ խորհրդակցության էր հրավիրել տարբեր տնտեսագետների և հանձնարարական տվել շատ բարձր աշխատավարձեր ապահովել առաջիկա մի քանի տարվա մեջ, և դրա իմաստը իր իշխանության երկարացման արդարացումն էր, որ տեսեք` ես այսպես եմ անելու և ժողովուրդը հույսեր ունենա։ Նույն զուգահեռները կարելի է անց կացնել պարոն Փաշինյանի ասածի մեջ՝ գումարած 10 տարի և 4մլն-ի փոխարն անդեն 5 մլն։ Սա ընդհամենը ժողովրդին հույսեր տալու քաղաքականություն է։ Եվ որքան էլ հերքեն, որ իրենք չեն պատրաստվում այդքան երկար մնալ իշխանության, միևնույնն է, ես կարծում եմ, որ մինչև 2050 թվականը պատրաստվում են մնալ։
— Ըստ ձեզ, որո՞նք են Հայաստանում այն խնդիրները, այն ոլորտները, որոնք շուտափույթ լուծման կարիք ունեն և չեն կարող 30 տարի սպասել։
— Այդ խնդիրները բազմաթիվ են և բազմազան։ Առաջին հերթին կարևոր է ազգային անվտանգությունը, այնուհետև պետք է լինի տնտեսական զարգացման հստակ պլաններ, նախագծեր և դրան զուգահեռ նաև ոչ թե ձևական հռչակագրերով, այլ իրական դատաիրավական բարեփոխումներով։ Կարելի է տարբեր հարցերի անդրադառնալ, բայց կարծում եմ՝ առաջինը և հիմնականը սրանք են։
Արմինե Վարդանյան