Ինչու՞ է վարչապետը անձամբ զբաղվում առողջապահական հարցերով
ՎերլուծությունՕրերս աշխատանքից ազատման դիմում էր ներկայացրել Յոլյանի անվան արյունաբանական կենտրոնի մանկական ուռցքաբան Գևորգ Թամամյանը: Նա հասարակությանը հայտնի դարձավ, երբ ամիսներ առաջ տապալեց նախարար Արսեն Թորոսյանի ասուլիսը: Գևորգ Թամամյանի հրաժարականի պատճառն այն էր, որ առողջապահության նախարարը որոշել էր աշխատանքային պայմանագիրի ավարտից հետո այլևս այն չվերակնքել ներկայիս տնօրեն Սամվել Դանիելյանի հետ: Թեև մոտ մեկ ամիս առաջ արդեն լուրեր էին շրջանառվում, որ Թորոսյանը որոշել է տնօրենին փոխելու միջոցով պատժել Արյունաբանական կենտրոնի աշխատակիցներին և պատճառը Գևորգ Թամամյանի «ըմբոստ» պահվածքն էր:
Թամամյանի հրաժարականին հաջորդեց արյունաբանական կենտրոնի անձնակազմի բաց նամակը Նիկոլ Փաշինյանին, որում հստակ պահանջում էին վերակնքել պայմանագիրը ներկայիս տնօրենի հետ: Արձագանք չկար այնքան ժամանակ, քանի դեռ մեծահասակների քիմիոթերապիայի կլինիկայի ամբողջ անձնակազմը ազատման դիմում չներկայացրեց: Դրանից հետո բաց նամակ- դիմումը հասավ վարչապետ Փաշինյանին. Շատ չուշացավ հատուկ հանձնարարականը՝ վերակնքել պայամանագիրը ներկայիս տնօրենի հետ: Հասցեատերը Առողջապահության նախարարն էր, բայց միևնույն է վարչապետին սարսափեցրել էր բժիշկների նախապես գրված տեքստը, ասաց եթե դա իրականությունն է արտացոլում, ուրեմն մտածելու շատ բան ունեն:
Հայտարարել էին, որ պատրաստվում են հեռանալ՝ վարչապետի սուբյեկտիվ կարծիքով՝ անօգնական թողնելով քաղցկեղով հիվանդ երեխաներին: Երբ հանձնարարականը արդեն հասցեատիրոջ մոտ էր՝ լրագրողները հետաքրքրվեցին՝ անհամապատասխանություն կա՞, ինչումն է բանը: Թորոսյանը պատասխանեց․ «Ոչ մի անհամաձայնություն էլ չկա»:
Այս քրոնիկոնը շատ նման է մեկ այլ պատմության, միայն թե այս բոլոր գործողությունները մի քանի օրում կատարվեցին, իսկ նախորդը մի քանի ամսում և առանց երջանիկ ավարտի: Խոսքը, իհարկե, ՁԻԱՀ-ի դեմ պայքարի հանրապետական կենտրոնի մասին է: Մի քանի տարբերություն կա, որն էլ գուցե սցենարը տարավ այլ ուղով կամ էլ ոլորտի պատասխանատուները ու հրամանատարը դեռ խնդիրներ չուեին:
Նարխկին ՁԻԱՀ-ի դեմ պայքարի հանրապետական կենտրոնի տնօրեն Սամվել Գրիգորյանին աշխատանքից հեռացրին պարտականությունները չկատարելու համար: Բաց նամակների պակաս կարծես թե չեղավ, սակայն ապարդյուն: Կենտրոնի 97 աշխատակից աշխատանքից ազատվելու դիմում ներկայացրեց և ներկայումս էլ չեն աշխատում՝ բողոքի ակցիաներ, քննարկումներ իրականցնելու պահանջներ, առանց դեղորայքի մնացած պացենտներ և 0 արձագանք գործադիրի ղեկավարի կողմից:
Երբ նման որոշում էր կայացվում և հայտարարվում, որ «քննարկելու ոչինչ չկա, քաղաքականություն իրականացնող մարմինն արդեն որոշել է», իշխանության ներսում կար բացարձակ վստահություն և վարչապետնին ինչ հրամցնում էին՝ հավատում էր: Այն ժամանակ կորոնավիրուսը դեռ ՀՀ-ում չէր:
Ինչու՞ է վարչապետը հիմա խնդիրներին անձամբ ծանոթանում և լուծումներ տալիս: «Պարո՛ն վարչապետ, գու՞ցե վերանայելու կարիք կա…»։
Աննա Ավետիսյան