Ի՞նչ նպատակ ունեն իշխանությունները՝ ատելություն ու թշնամանք գեներացնելով. «Փաստ»
Մամուլ
«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Հայաստանում ներքին մթնոլորտը թունավորված է։ Թշնամանքը, հայհոյանքը և փոխադարձ մեղադրանքները դարձել են մեր քաղաքական մշակույթի անբաժանելի մասը։ Իսկ քաղաքական բովանդակությունը և դիսկուրսը, որի վրա պետք է կենտրոնացած լիներ հանրության ուշադրությունը, ստորադասվել է և երկրորդ պլան մղվել։ Պարզ է՝ այս ամենը հենց այնպես չառաջացավ, և քաղաքականությունը պրիմիտիվ երևույթի վերածվեց գործող իշխանությունների հետևողական ջանքերի արդյունքում։ Խնդիրն այն է, որ երկուսուկես տարի շարունակ Փաշինյանը երկիրը կառավարում է սոցցանցերի, մասնավորապես Ֆեյսբուքի միջոցով ու հենց սոցցանցային կամ «միտինգային» մակարդակով։
Իշխանությունները գործի են դրել ֆեյքերի «ինդուստրիան», որի միջոցով փորձում են հանրության շրջանում իրենց հաճո քարոզչական ֆոն ստեղծել։ Դրա համար բոլոր այն անձինք, ովքեր համաձայն չեն իշխանությունների վարած քաղաքականության հետ կամ քննադատում են իշխանավորներին, դառնում են ֆեյքերի հարձակման թիրախը։ Այսպես ընդդիմադիրների հարցադրումները և քննադատությունները հաշվի առնելու և փաստարկված պատասխանելու փոխարեն, իշխանությունների թեթև ձեռքով բովանդակային հարցերը տարվում էին ու են վիրավորանքների, թշնամանքի և ատելության դաշտ։
Արդյունքում ատելության դոզան և անհանդուրժողականությունն այնպիսի չափերի է հասել, որ ֆեյքերը և նրանց ազդեցության տակ ընկած որոշ ֆեյսբուքյան զոմբիացած օգտատերեր անգամ իրենց թույլ են տալիս վիրավորել զոհվածների ծնողներին։ Այն զինվորականները, որոնք իշխանությունների մոտեցումներից տարբերվող դիրքորոշումներ ունեն, նույնպես համացանցային ատելության թիրախ են դառնում։ Օրինակ՝ այդպես ինչ-որ անհայտ ֆեյք օգտատերեր կամ կիսագրագետներ կարող են վիրավորանքներ հասցեագրել գեներալին՝ թե նա ինչ է հասկանում պատերազմից, կամ երկու տողում տասը ուղղագրական սխալ անողները անպատվում են ԵՊՀ գիտխորհրդին և կոչ անում հեռանալ, որ ավելի, ուշադրություն, գրագետները գան։
Այս ամենի նպատակը մեկն է՝ կեղծել իրականությունը, ցույց տալ, թե իբր հանրությունն իր «անվերապահ» հավանությունն է տալիս իշխանությունների վարած քաղաքականությանը, եթե նույնիսկ այն սխալ տեղ է տանում, եթե նույնիսկ այն 5000 զոհ է արժեցել, եթե նույնիսկ այնԱրցախի 75 տոկոսն է արժեցել, եթե նույնիսկ այն վտանգում է Հայաստան աշխարհը։ Եվ այսպես առաջնային են դառնում ոչ թե իրատեսությունը, այլ թշնամանքն ու ֆեյսբուքյան մանիպուլ յացիաները։
Սրանով Փաշինյանն իր ձախողումները և ծանր պարտությունը փորձում է սրբագրել ընդդիմադիրների, նախկինների, բանակի և ընդհանրապես բոլորի վրա, միայն թե ինքն ի վերջո մաքուր դուրս գա: Եվ ընդհանրապես, հիմնավոր տպավորություն է ստեղծվում, որ Նիկոլ Փաշինյանն այս երկուսուկես տարվա ընթացքում իր իշխանությունը պահել է հենց մարդկանց հույզերի վրա խաղալու և ատելության հողի վրա։ Իսկ այսպիսի գործելակերպը հանրության տարբեր հատվածներին ընդհարման և բախումների է տանում։ Պատահական չէ, որ ԱԱԾ նախկին տնօրեն Արթուր Վանեցյանը հանրահավաքի ընթացքում այս իրողության էությունը լրիվ բացահայտող մի դեպք պատմեց։ Պարզվում է, որ իջևանյան հայտնի դեպքերի ժամանակ Փաշինյանը հունից դուրս է եկել և նշել է, որ ինքը ուզում է տեսնել արյան գետեր, պետք է սատկացնել բոլորին:
Սրան գումարենք նաև Փաշինյանի գիշերային հայտնի գրառումը, երբ վերջինս իրենից դժգոհ քաղաքացիներին բացահայտ հաշվեհարդարով էր սպառնում։ Սակայն երբ այդ գրառումը շատ մեծ աղմուկ բարձրացրեց, հաջորդ օրը Փաշինյանը փորձեց «կրուտիտ» լինել, թե ինքն իբր սահմանից հետ դարձող տղաներին... հրավիրել է հանդիպման։ Բայց եթե իշխանությունները ընդհարումներ հրահրելու նպատակ չունեն, ապա ի՞նչ նպատակ ունի նրանց կողմից զինված խմբերի կամ «հեղափոխական պահապաններ» կոչված խմբավորումների ստեղծումը։
Փաշինյանն այդպես էլ չգիտակցեց, որ իրենց բորբոքած թշնամանքի վեկտորը ինչոր պահի կարող է ամբողջ ուժով ուղղվել իրենց դեմ։ Ու հիմա քաղում է դրա «պտուղները», երբ նույնիսկ Մայր Աթոռ է ժամանում աննախադեպ ահռելի թվով թիկնապահներով, այդպես դուրս է գալիս անգամ իր սակավաթիվ «կողմնակիցների» հետ հանդիպման:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
1
2
4
5
