Տավուշցիները ևս Արցախի կողքին են. ամեն մի նույնիսկ փոքր օգնությունը շատ կարևոր է․ «Փաստ»
Մամուլ
«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Այս օրերին մեր հասարակության լավագույն հատկանիշներն են դրսևորվում։ Չկա իմ ու քո, կա մենք։ Այո՛, մենք այդպիսին ենք, և հենց դա է մեր անպարտելիության կարևորագույն բաղադրիչներից մեկը։ Լինի անհատ, մասնավոր կազմակերպություն, կրթական հաստատություն, պետական հիմնարկ՝ բոլորն այսօր կարևոր գործով են զբաղված՝ յուրաքանչյուր քայլ ամրացնում է սահմանին կանգնած զինվորի թիկունքը, ամեն մեկը փորձում է օգտակար լինել բանակին։
Տավուշի մարզի Բերդ քաղաքի Կոստյա Մարդանյանի անվան թիվ 3 հիմնական դպրոցի ուսուցչուհի Թեհմինե Մելքումյանը նշում է՝ երբ տեսնում ես, որ յուրաքանչյուր քաղաքացի փորձում է ինչ-որ բանով օգտակար լինել սահմանին, չես կարող ձեռքերդ ծալած նստել։ «Մեր դպրոցի կազմակերպիչն առաջարկեց հումք ձեռք բերել և քողարկիչ ցանցեր պատրաստել։ Օգտագործում ենք դպրոցի վոլեյբոլի ցանցերը, ուղղակի դրանց անցքերը բավականին մեծ են, նախապես արանքներով թելեր ենք անցկացնում, փոքրացնում անցքերը, հետո արդեն կսկսենք ցանցը «լցնել»։ Հումքը ձեռք ենք բերել ուսուցիչների, նաև ծնողների միջոցներով։ Ձեռք բերեցինք նախ զինվորական համազգեստներ, հետո արդեն Իջևանում գտնվող մի արտադրամաս կա, որը որսորդական համազգեստ է արտադրում, հայտարարություն էր տարածել, և մենք այնտեղից երեք պարկ կտորի թափոններ վերցրեցինք։ Տանը, երբ պայուսակներ եմ պատրաստում, կտորներ ունեի, համապատասխան գույները կտրատեցի։ Մի խոսքով՝ ով ինչով կարողանում է, մասնակցում է ընդհանուր գործին։
Երբ արդեն ցանցերը պատրաստ լինեն, կփոխանցենք համայնքապետարանին, մարզպետարանին, հետո արդեն դրանք «կուղևորվեն» այնտեղ, որտեղ անհրաժեշտ են։ Սկսում ենք նաև թղթի թափոնի հավաքագրում, դասարան առ դասարան թուղթը կհավաքագրենք, կհանձնենք և գումարը կփոխանցենք հիմնադրամներին»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է ուսուցչուհին։ Նշում է՝ սա նվազագույնն է, որ կարող են անել։ «Չեմ կարծում, որ շատ մեծ բան ենք անում։ Կցանկանայի, որ ավելին անեինք։ Բայց համոզված եմ, որ մեր այս փոքր օգնությունն էլ մեծ հույս է տալիս։ Ընդգծեմ, որ մեր դպրոցի ուսուցիչները նաև իրենց սոցփաթեթներից փոխանցումներ են կատարել Հայաստան համահայկական հիմնադրամին, դասարաններն են առանձին-առանձին գումարներ փոխանցել։ Ունենք զոհված ծնողներ, որոնց ընտանիքներին դասարանները գումարային աջակցություն են ցույց տվել»,եզրափակում է Թեհմինե Մելքումյանը։
Տավուշում գործող «Թելիկ» սոցիալ-մշակութային ՀԿ-ին անդրադառնալու առիթ «Փաստը» ունեցել էր։ Բոլորովին զարմանալի չէ, որ երկրի համար այս ծանր օրերին «Թելիկը» չէր կարող ձեռքերը ծալած նստել և ոչինչ չանել։ Պատերազմական այս օրերին կանայք տաք գուլպաներ և գլխարկներ են գործում և ուղարկում Արցախ, բայց այսքանով չեն սահմանափակվելու։ ՀԿ-ի տնօրեն Հասմիկ Մարգարյանը նշում է՝ գուլպաներ և գլխարկներ գործել սկսել են «Թելիկի» կանանցով։ «Մեր ունեցած թելերը հավաքել ենք ու սկսել գործել։ Հետո արդեն Աստղիկ Սահակյանը մեծ քանակությամբ թելեր էր գնել և ուղարկել, հիմա այդ թելերով ենք գործում։ Քիչ-քիչ մեր այս նախաձեռնությանը միացող մարդկանց շրջանակը մեծացավ։ Հիմա արդեն Իջևանի հարակից համայնքների բնակիչներն էլ են միանում մեր այս նախաձեռնությանը։ Շատ կանայք լսել են, որ նման գործով ենք զբաղվում, միանում են մեզ։
Օրինակ՝ Գանձաքար գյուղի ուսուցիչներն էլ են արդեն մասնակցում։ Շատերն էլ, ովքեր չեն կարողանում գործել, ինչ-որ իրեր են գնում, բերում և իրենց կողմից նվիրում։ Պատրաստում ենք փոքր փաթեթներ, որոնք ուղարկվում են Արցախ։ Տավուշի թեմը պարբերաբար դեղորայք և այլ իրեր է ուղարկում, դրան գումարվում են նաև տաք գուլպաները և գլխարկները։ Հիմա արդեն նաև զուգահեռ կսկսենք պաշտպանիչ ցանցեր գործել։ Մենք անընդհատ հետաքրքրվում ենք, թե ինչի կարիք կա, ըստ դրա նաև աշխատում ենք»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Հասմիկը։ Նրա խոսքով՝ միասին հավաքվելն ու աշխատելն օգնում է նաև ինչ-որ չափով լիցքաթափվել։ «Փորձում ենք վատ մտքերը վանել։ Մեր կանանցից մի քանիսի ամուսինները հիմա Արցախում են, և նրանց ինչ-որ առումով աջակցություն է պետք։ Կանայք, իհարկե, ուժեղ են, ժպտում են, բայց միասին հավաքվելն ու աշխատելն ավելի է օգնում»,-եզրափակում է Հասմիկ Մարգարյանը։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
1
2
4
5
