Շիրինյանի արհեստական տիրաժավորումը
ՎերլուծությունՊատերազմի այս օրերին, ինչպես և հայտարարել էին մի շարք քաղաքական գործիչներ ու կուսակցություններ, ՀՀ ներքաղաքական դաշտում բառացիորեն ոչ մի դիսկուրս գոյություն չունի, ամենուր յուրատեսակ ներդաշնակություն է, իսկ պայքարի ողջ ռեսուրսն ուղղված է սահմանից այն կողմ։
Այնուհանդերձ, որոշ շրջանակներ շարունակում են թիրախավորել տարբեր խմբերի․ ներկայումս ընդդիմադիրների շրջանում «վհուկների» արհեստական որս է կազմակերպում, չնայած նման փորձերն անհույս խաբկանք են, քանի որ բովանդակային ոչինչ չկա ուղղակի։ Ներկա փուլում իշխանության կողմից տատալ թիրախավորված են ընդդիմադիր սեգմենտը՝ հիմնականում նախկին իշխանությունները, որոնք փորձում են հանրությանը ներկայացվել, որպես «ներքին թշնամի» կամ «հինգերորդ շարասյուն»։
Հիշյալ տերմինը շահարկողներից մեկը հանդիսանում է քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանը, ով փորձում է հնարավորինս սիրաշահել օրվա իշխանություններին։ Շիրինյանն իր վերջին հարցազրույցներից մեկում ասել է․ «Մենք հեղափոխությունից հետո բառացիորեն ունենք իսկական հեղափոխական ու պրոֆեսիոնալ բանակ: Ես հիմա կարող եմ առանց չափազանցության ասել, որ եթե թվաքանակը, սպառազինությունը չվերցնենք, ստացվում է, որ մեր բանակն ավելի մարտունակ է, քան այլ պետությունների բանակները»:
Եթե մի պահ կանգ առնենք և փորձենք հայացք գցել, թե ովքեր են այդ «հեղափոխական արժեքները», ինչպես ներկայացնում է Շիրինյանը, ապա, ըստ նրա, բանակային «հեղափոխության» հիմքում են Դավիթ Տոնոյանը, Օնիկ Գասպարյանը, Ջալալ Հարությունյանը, Վիտալի Բալասանյանն ու Սամվել Կարապետյանը, Գրիգորի Խաչատուրովը կամ ասենք Լևոն Մնացականյանը, ովքեր ոչ մի բովանդակային ու խորքային առնչություն չունեն նման կեղծ օրակարգերի հետ։
Այսօր փաստն այն է, որ հայոց բանակը պայքարում է, փայլուն իրականացնու, է իր առջև դրված մարտական խնդիրը և ուղղակի անիմաստ է ավելորդ ինտրիգներ փնտրել ու փորձել տիրաժավորել այն։ Ընդհանուր առմամբ հարկավոր է նշել, որ ՀՀ տեղեկատվական դաշտում բավական մեծ թիվ է կազմում հակառուսական սեգմենտը, որն օրըստօրե աճման միտում ունի։
Ահա այս հակառու գործիչների ու ռուսական քաղաքական գիծը հիմնական թիրախավորներից մեկը նույն Շիրինյանն է, ով էականորեն չհասկանալով հարցի բուն բովանդակությունը ՌԴ-ն դարձնում է շարքային թիրախ ու սկսում քննադատել տվյալ քաղաքական կուչսը՝ մոռանալով, որ այսօր մենք փաստացի պայքարում ենք նույն ռուսական զենքով, ոչ թե նրա կողմից այդքան թմբկահարված ու շահարկված Արևմուտքի կամ ասնեք Սորոսի հիմնադրամի կողմից հատկացվածով։
Անդրանիկ Կիրակոսյան