Ով է Թաթայի կինը և ինչու է նա այսքան տարիներ լռել այդ մասին (ֆոտո)
LifeԹաթան հայկական շոու բիզնեսի ամենաերկարակյաց կարիերա ունեցող երգիչներից մեկն է, որի պահանջարկը չի նվազում տարիների հետ։ Ճիշտ հակառակը` նրա հոնորարներն օր օրի բարձրանում են, իսկ շոու բիզնեսի գործընկերները հաճախ քչփչում են, որ նա բավականին թանկ է վարձատրվում երգելու համար։
Չնայած բարձր հոնորարներին` երգչի գրաֆիկը միշտ հագեցած է ինչպես համերգներով, այնպես էլ կորպորատիվներին ելույթ ունենալու հրավերներով։
Թաթան երգում է շատ, իսկ խոսել չի սիրում, թերևս, սա է պատճառը, որ տարիներ շարունակ հրաժարվել է հարցազրույցներ տալ։ Երգիչը բացառություն է արել Tert.am Life–ի համար և հարցազրույց տվել, որի շրջանակում խոսել ենք ինչպես գործունեության, ռայդերի, այնպես էլ կնոջ և որդու մասինմինչև վաճառքի պաշտոնական մեկնարկը։ Ա
նշլագով համերգներ շատ եք ունեցել, սակայն տոմսերի սպառման այսպիսի արագություն Ձեր պրակտիկայում եղե՞լ է։-Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել բոլոր այն մարդկանց, ովքեր որոշել են գալ իմ համերգին։ Այդ փաստը միայն ոգևորվում է ինձ։ Նման բաներ մեր պրակտիկայում էլի են եղել։ Հիմնականում, եթե լինում են անշլագեր, առաջին մի քանի օրվա ընթացքում են տոմսերը սպառվում։
–Թաթա, Դուք ոչ միայն համերգների, այլև կորպորատիվ միջոցառումների ամենապահանջված ու ամենաթանկ վճարվող երգիչներից մեկն եք։ Շատ երգիչներ ասում են, որ հաճույք չեն ստանում կորպորատիվ երեկույթների ժամանակ ելույթ ունենալիս։ Ձեր դեպքում ինչպե՞ս է։
–Կորպորատիվ երեկույթներին տեսնում ենք այնպիսի աստղերի, որոնց համերգների մասին մեզ մոտ կերազեին։ Կորպարատիվներին երգելու համար պետք է պահանջարկ ունենալ։ Տա Աստված, նրանք, ովքեր չունեն պահանջարկ և այդպես են խոսում, պահանջարկ ունենան։ Միանգամից կփոխեն իրենց կարծիքը կորպորատիվների մասին։
–Հստակ ռայդերո՞վ եք աշխատում։
– Իհարկե, առանց դրա չի լինի։ Երբ մենք սկսեցինք աշխատել ռայդերով, պրոդյուսերի հետ, ունեցանք տնօրեն, բոլորը մտածում էին` այդ ամենի կարիքը չկա։ Հայաստանում մենք առաջիններից ենք եղել, որ ունեցել ենք այդ ամենը, մինչև այսօր էլ ունենք։
-Սովորաբար, ռայդերում տեղ են գտնում նաև երգիչների առանաձնահատուկցանկությունները, որոնքկարող են լինել սիրելի ուտեստի, զբաղմունքիտեսքով։ Դուք նման պահանջ ունե՞ք։
–Իմ ցանկությունները շատ համեստ են։ Դա սովորական սառը ջուրն է, որն ուզում եմ ունենալ բեմում և իմ հանգստասենյակում։
–Վերջին շրջանում շատ հաճախ եք լինում ԱՄՆ–ում։ Մի փոքր բարդ է տարանջատել` Ձեր բնակության վայրը ԱՄՆ–ն է, թե՞ Հայաստանը։ Ձեր ընտանիքը ԱՄՆ–ո՞ւմ է, թե՞ Հայաստանում։
–Երբեմն, ինձ թվում է, որ Սարոյանի հայտնի արտահայտության պես` իմ սիրտը լեռներում է։ Իմ սիրտը Հայաստանում է, սակայն գործերի բերումով երկար ժամանակով լինում եմ օտար երկրներում։ Իմ ընտանիքն ապրում է Հայաստանում, որդիս Երևանում է դպրոց հաճախում։
-Ձեր լսարանը տարիքային մի խումբ չի ընդգրկում։ Հայաստանում Ձեզճանաչում են բոլորը։ Գիտեմ, որ չեք սիրում լինել հասարակությանուշադրության կենտրոնում։ Այս պարագայում Ձեզ համարորքանո՞վ է բարդ, ազատության սահմանափակում զգո՞ւմ եք։
– Ես բոլոր առումներով սահմանափակված եմ։ Մանկուց բնավորությամբ պարփակված եմ եղել։ Իմ աշխատանքն այդ ամենը կրկնապատկել է։ Երևանն իմ ամենասիրելի վայրն է։ Չեմ ուզում բողոքել, սակայն մոտ 30 տարի է` Երևանը տեսնում եմ մեքենայիս պատուհանից, մեր ստուդիայից և մեր տանից։
–Հատկապես ի՞նչն է կոմպլեքսավորում Ձեզ։
–Դա մանկուց է մնացել։ Երբ փոքր էի, հայտնի դերասաններից մեկին տեսա տրամվայի մեջ։ Ցուրտ էր, նա մի քիչ կծկված էր։ Ես իրեն շատ էի սիրում, մինչև հիմա էլ սիրում եմ։ Ինձ վրա շատ ազդեց այդ տեսարանը։
–Ձեր որդին` Ադամը, արդեն 10–րդ դասարան է։ Մասնագիտություն ընտրելու ժամանակն է։ Ի՞նչ խորհուրդ եք տալիս իրեն, ի՞նչ ճանապարհով է ուզում գնալ։
–Դժվարանում եմ խորհուրդներ տալ որդուս, ինքն էլ է դժվարանում ընտրության հարցում։ Հիմա օտար լեզուներ է սովորում, տեսնենք` ինչ ճանապարհով կգնա։
– Խի՞ստ հայր եք։ Ո՞ր հարցերում և ինչպե՞ս է դրսևորվում Ձեր խստությունը։
Ավելին՝ այստեղ