Դասադուլն ու քաղաքական ինտրիգները
ՎերլուծությունԸնդհանրապես ուսանղությունը ցանկացած հասարակության առաջ մղող և զարգացում ապահովող խավն է։ Այս տեսանկյունից ակտիվ ուսանողության առկայությունն ինքնին դրական երևույթ է, ոչ պակաս դրական է նաև ուսանղության բողոքի ձայնը, որը որպես կանն արտահայտվում է դասադուլներով։ Սակայն օրերս տեղի ւնեցած դասադուլների ընթացքում նկատվւմ են երևւյթներ, որոնք ծանր հետևանքերով են հղի հենց նույն ուսանողության համար։ Բանն այն է, որ կազմակերպված դասադուլների ընթացում ակտիվ դերակատարությամբ աչքի էին ընկնում որշակի քաղաքական ուժերի ակտիվիստներ, որոնք սակայն հստակորեն չեն կարողանում ներկայացնել բովանդակային բողոք և առավել ևս առաջարկներ։ Տարօրինակն այն է, որ պաշտպանության նախարարը պատրաստակամություն հայտնեց ուսանողների հետ հանդիպման հարցում, սակայն այս հանդիպւմից ուսանղների ներկայացուիչները հրաժարվեցին։ Մեկ այլ ՝ Կրթության և գիտության նախարար Լևոն Մկրտչյանի հետ հանդիպւմը սակայն կայացավ։ Հանդիպման մանրամասները ներկայումս հայտնի են, ուստի չեն ծանրանա այդ հանդիպման բովանդակության վրա։ Հաջորդ հանդիպումը ւսանողները պահանջեցին վարչապետից, ինչը նւյնպես տեղի ունեցավ։ Ավելին Ուսանղների խմբի հետ հանդիպմանը ներկա էին նաև պաշտպանության և Կրթության գիտության նախարարները։
Հանդիպման այս ձևաչափն ինքին վկայւմ էր այն մասին, երկրի բարձրագույն ղեկավարւթյունը չի կարող անտեսել ուսանողության տեսակետը։ Սակայն թերևս պետք է փաստենք, որ այս հանդիպման տեսագրությունից ակնհայտորեն երևում է, որ հստակ չէ, թե ինչ առաջարկ են ներկայացնում բողոքող ուսանողները և կամ ինչին են դեմ։ Եթե խոսքը գնում է միայն տարկետման իրավունքի պահպանւթյան մասին, ապա այս առթիվ Պաշտպանության նախարարը պարզապես նշեց
«Եթե դուք ելնում եք նրանից, որ կա կատեգորիա, որը պետք է չծառայի, ես դրա հետ սկզբունքորեն համաձայն չեմ ու որևէ ցույց ու դասադուլ ու գործադուլ ինձ հակառակի մեջ չի համոզի».
Նախարարի այս ձևակերպման հետ համաձայնենք, ր դժվար է չհամաձայնել, ընդ որում նշենք, որ ւսանղներն իրենք հայտարարում են, որ ծառայությանը սկզբունքորեն դեմ չեն։
Այս բոլր զարգացումներում ոչ պակաս տարօրինակ էր նաև ուսանողության րշակի հատվածի կողմից միայն տարկետման իրավունքի փփխւթյւնը թիրախ ընտրելը։
Խնդիրն այն է, որ դասադւլների կազմակերևպման գործւմ ակտիվրեն հանդես է գալիս այսպես կոչված հանուն գիտության պահպանության նախաձենությունը։ Սակայն րքան էլ տարօրինակ է այս անվանւմվ նախաձեռնւթյունը չի բարձրաձայնում հայատանյան գիտւթյան ոլորտում առկա բազմաթիվ այլ խորքային հիմնախնդիրների մասին։ Չի խոսվում 2018 թվականին գիտության ֆինանսավրրման նվազեցման մասին։ Այս տարօրինակությունը ակամայից ենթադրել է տալիս, ր ցավալիորեն որոշակի շրջանակների կողմից ուսանղությունը ուղորդվում է միայն Պաշտպանության նախարարության ներկայցրած նախագծի դեմ։
Այստեղ մենք նպատակահարմար չենք գտնում թնտրել տարբեր քաղաքական ենթատեսքտեր և առավել ևս քաղաքական շահարկումներ տեսնել, սակայն ինչպես ասվում է այս ամբղջ պատմության մեջ ամենատխուրն ու թերևս վտանգավորն այն է, որ քննարկման ու երբեմն էլ շահարկման կիզակետում է հայտնվւմ բանակը, ինչն ուղղակիորեն անթույլատրելի է։
Գաղտնիք չէ, որ հայաստանյան հասարակությունը չափազանց զգայուն է բանակին վերաբերող ցանկացած զարգացման նկատմամբ։ սա առավել քան տրամաբանական է, քանի որ մենք պարզապես գտնվում ենք հարաբերական պատերազմի մեջ։ Սակայն եթե հայտնվում ենք շրջանակներ, որոնք փորձում են այս փաստն օգտագործել քաղաքական նպատակներով և քաղաքական ինտրիգների համար, ապա հարկ է պարզապես փաստել, սա անընդունելի գործելաոճ է։
Ոչ պակաս անընդունելի է այն փաստը, որ նման խնդիրներ լուծելու համար ներգրավվում է ուսանողությունը, որը կարող ենք ընդունել որպես ցանկացած հասարոկթւյան սերուցք, սրանք խնդիրներ են, որոնք դուրս են քննարկումից՝ անկախ ներքաղաքական ցանկացած զարգացւմից և գործընթացից։