Գույքի ու ցուցանմուշի արանքում
ՎերլուծությունՎերջին օրերի համատարած տրակտոմանիայի թնջուկի մեջ սպասված աղմուկը չհանեց մի այսպես կոչված լրատվություն։ Աղմուկ անշուշտ եղավ, բայց դե ինչպես ասում են ՝ էն չէր։ Խոսքը վերաբերում է պատմության թանգարանի գույքի վաճառքի մասին։ Օրերս կայքերից մեկը հենց այսպիսի վերնագրով լուր հրապարակեց՝ վաճառքի է հանվում Պատմության թանգարանի գույքը։ Իհարկե, բացարձակապես նշվաչէ, թե ինչ գույքի մասին է խսք գնում, ամենայն հավանականությամբ կայքը առանձնապես չէր էլ հետաքրքրվել։ դրանից հետո սկսվեց աղմուկը, քանի որ շատերի կարծիքով՝ լրատվամիջոցներից շատերի, վաճառքի են հանվում նմուշներ, էքսպոնատներ։
Մինչդեռ ցանկացած նորմալ մարդու համար պետք է որ հասկանալի լինի, որ գույք ասվածը վերաբերում է ասենք աթոռին, սեղանին, «ավել սավոկին», բայց ոչ թանգարանային նմւշներին։ Բայց դե չէր որ դա հետաքրքիր չէ, չի կարդացվում, նույն կերպ ասենք վաճառքի են հանվում տարատեսակ այլ հիմնարկների գույք։
Թվում է, թե սա աննշան լուր ւ մանիպուլյացիա է, սակայն թերևս հենց այստեղ է երևում հայաստանյան լրատվության իսկական րակն ւ մակարդակը։ Այս մոտոցումը բացարձակապես նույն է բոլոր դեպքերւմ՝ անկախ նրանից քննարկվում է Հայաստան-ԵՄ հարաբերությունները, ընտանեկան բռնության մասին օրենքը, թե պատմության թանգարանի ջարդված սեղանները։
Այսպիսի բաներ։
Կարեն Հակոբյան