Հայ-վրացական անհասկանալի բաներ
ՎերլուծությունՎերջապես, վերջապես լուծվեց Վրաստանում Հայաստանի դեսպանի տիեզերական մասշտաբի թնջուկը։ Ինքին այս լուծումը հաճելի է ընթերցել, ի վերջո գոնե դեսպան ունեցավ Հայաստանը հարևան երկրում, բայց այ դեսպանի անձը փոքր ինչ խնդրահարույց է։ Վրաստանում դեսպան է նշանակվել Ռուբեն Սադոյանը։ Որևէ մեկին այս անունը որևէ բան չի ասում։ Սադոյանը եղել է 5-րդ գումարման Ազգային ժողովի պատգամավոր։ Պատկանում է այն երեսփոխանների թվին, ովքեր համոզվածաբար լռել են և 5 տարվա գործունեության ընթացքում հանդես չեն եկել որևէ հարցով կամ ելույթով։
Բայց սա էլ մի կողմ, քանի որ բազմաթիվ հարցերով ու ելույթներով հանդես եկած ոչ բոլոր պատգամավորներն են զբաղված իրենց գործառույթներով։ Ռուբեն Սադոյանի անունը հոլովվում էր նաև Երևանում թափառական շների վնասազերծման հետ՝ քանի որ ներկայիս դեսպանի ու նախկին պատգամավորի ընկերությունը դրանով էր զբաղվում։ բայց դե սա էլ մի կողմ, ի վերջո հանրօգուտ գործ է, որը մեկն ու մեկը պետք է աներ։
Ամենտարօրինակն այստեղ նրա նշանակումն էր դեսպան։ Սադոյանը դիվանագետ չէ, չունի նման կրթություն և փորձառություն, տնտեսագետ է, տարբեր տարիներ աշխատել է հաշվապահ, ձեռնարկության տնօրեն և այլն։ Դե մի 5 տարի էլ պատգամավոր է եղել։ Քավ լիցի, իր գործն է, իր որոշումը, բայց երբ հարցը վերաբերում է միջազգային հարթությանը, այստեղ արդեն խնդիր է առաջանում, թե ինչու է Հայաստանը հարևան երկրում դեսպան նշանակում մի գործչի, ով ընդհանրապես կապ չի ունեցել դիվանագիտության հետ։
Չէ որ հենց այս նշանակումով Հայաստանը գնահատում է Վրաստանի հետ հարաբերությունների վիճակը՝ առավել ևս, որ նախկին դեսպանը նույնպես կապ չի ունեցել դիվանագիտական ու ընդհանրապես քաղաքական գործունեության հետ։
Հասկանալի, գուցե Սադոյանը ունի հովանավորներ, որոնք «լավություն են անում», բայց դա արդյունքում է դառնում է լրջագույն խնդիր։ Ի վերջո Վրաստանի հետ մեր հարաբերությունների ներկայիս մակարդակը դժվար է բավարար համարել՝ հաշվի առնելով մի շարք տարածաշրջանային խորքային իրղություններ։ Թթվում էր, թե նման պայմաններում կղմերը պետք է շահագրգռված լինեն ակտիվ, դիվանագետ և ժողովրդական լեզվով ասած գործից գլուխ հանող գործչի որոնման գործում։
Ի վերջո Վրաստանում առկա է հայկական զգալի բնակչություն, որը երբեմն նաև խնդիրներ է ունենում վրացական իշխանության հետ։ Արդյոք միայն սա բավարար չէր, որպեսզի գոնե դիվանագիտական փորձառություն ւնեցող մեկը նշանակվեր դեսպան, որը գոնե կկարողանար փոքր ինչ այլ ուղում մեջ դնել հայ-վրացական դիվանագիտական հարաբերությունները։
Մի խոսքով անհասկանալի բաներ են կատարվում։
Ա․Մարգարյան