Ռուսահպատակները
ՎերլուծությունԼինի Հայաստան-ԵՄ շրջանակային համաձայնագիր, Հայաստան-ԱՄՆ կամ Հայաստան-Եվրոպա որևէ այլ պայմանագիր, կամ Հայաստան-Ռուսաստան ինչ-որ հարց, համաձայնություն կամ քննարկում, մշտապես մեր հասարակական քաղաքական դաշտում կենդանության նշաններ են տարլիս տարատեսակ քաղաքական դիակներ և ռսահպատակներ։ Այս երևույթը ուզենք թե չուզենք, միշտ էլ եղել է, դրանից խուսափել չի ստացվի ապագայում էլ, սակայն թերևս բոլոր նման դրսևորումները խոսում են շատ ավելի մեծ խաղի մասին։
Սա իհարկե այլ խոսակցության թեմա է, որի թերևս չանդրադառնանք։ Անդրադառնանք միայն այն տհաճությանը, երբ մեր կողքին տեսնում ենք սուբյեկտների, որոնք առավելագույնը կարող էին լինել ռուսական որևէ գերատեսչությունում վարորդ, սակայն խոսում են միջազգային իրողությունների և աշխարհաքաղաքականության մասին։ Նմանները որպես կանոն ներկայանւմ են փրձագետ, կամ քաղաքական գործիչ։ Այսպիսի քաղաքական գործիչների պակաս մենք չունենք՝ դրանցից շատերն անգամ ունեն կուսակցություններ՝ ճիշտ է կազմված մեկ ու կես հոգուց, բայց ասենք այնպիսի ամպագորգռ անվանումով, ինչպես օրինակ Հայաստանի Դեմոկրատական կուսակցությունը։
Ի դեկ այս անվանում կւսակցություն իսկապես էլ մենք ունենք, սրա ղեկավարն է Արամ Գասպարի Սարգսյանը, վ բավական երկար է եղել հայաստանյան քաղաքական դաշտում։ Սակայն Գասպարիչի կուսակցության անվանումն ու նրա գործունեությունը բացարձակ չեն համապատասխանում իրար, քանի որ այս կւսակցությունը Հայաստանում իրականացնում է ռուսական քաղաքականւթյան 5-րդ էշելոնի գործառույթներ։ Օրինակ Հայաստան-ԵՄ շրջանակային համաձայնագրին Գասպարիչը դեմ է, չնայածա փաստաթղթին ամբղջությամբ ծանոթ չէ։ Հենց այսպիսի կեցվածք ունեն շատ-շատերը, ովքեր ծանթ չեն փաստաթղթին, սակայն դեմ են։ Թերևս մենք խնդիրը, հենց նման գրծիչներն և ոչ թե Ռուսաստանը կամ Արևմուտքը, վքեր ամեն պ-ատեհ առիթվ իրենց խոնարհությունն են հայտնում ցարին, ի դեպ նույն երևույթն է նաև այսպես կոչված արևմամոլների պարագայում։ Այլ կերպ ասած նրանց չեն հետաքրքրում ոչ Հայաստանը, ոչ էլ հայաստանցիները, խոսքն ընդամենը ծառայամտության հերթական դրսևորման մասին է։
Գասպար Ռաբինովիչ