Սեֆիլյանի «սոլյանկան»
ՎերլուծությունԺիրայր Սեֆիլյանի հերթական ուղերձն ու դրա այսպես ասած հասցեատերերի հայտնի ցուցակը վերջին օրերին հայաստանյան համացանցում լայնորեն քննարկվեց։ Ցուցակում նշված անձանցից շատերը հանդես եկան ուղերձի շուրջ իրենց գնահատականով և դիրքորոշումով։ Սակայն այստեղ հետաքրքրիր էր այն սկզբունքը, որով կազմել էր այդ ցուցակը (ենթադրում ենք այն կազմել է Սեֆիլյանն անձամբ), կամ թերևս ավելի ճիշտ կլինի ասել սկզբունքի բացակայությունը։
Այդ ցուցակում, որն ավելի շատ հիշեցնում է ամառային ճաշատեսակներից աջաբսանդալը կամ գուցե սոլյանկան՝ կախված քաղաքական կողմնորոշումներից, ընդգրկված են գրողներ, հրապարակախոսներ, արևմտամետ գործիչներ, Գրիբոյեդով ակումբի անդամներ, նախին պաշտպանության ու արտգործ նախարարներ և այլն։ Հենց այս անսկզբունք ու անարժեհամակարգ մոտեցումն ինքնին ցույց է տալիս, որ նման օրին ակ ուղերձները հերթական օդի մեջ կրակոցներն են՝ հերթական վերացական նպատակներով՝ այս դեպքում այդ վերացական նպատակը հայրենիքի փրկություն էր, համաձայնենք, հենց այս ձևակերպումն արդեն լուրջ չի հնչում։
Մյուս կողմից, մեր հասարակության մեջ կա հատված, այսպես ասած «ծռված հատված», որը պատրաստ է այդ ուղերձում հիշատակված անձնանց անարգանքի սյունին գամել միայն նրա համար, որ չեն կիսում Սեֆիլյանի կամ նրա թիմակիցների հայացքները։ Ավելին, անգամ այն դեպքում, երբ պարզ չէ, (կամ առավել քան պարզ է) թե ինչ ծագում են այդ հայացքները։ Քաղաքական հայացքներ կամ դիրքորոշումներ, որոնց արդյունքը լինում են նման տարասեռ ու աբսուրդ ցուցակներ։ Սակայն այս մասին չգիտես ինչու, շատ քչերն են խոսում, քանի որ, դե մենք հեղափոխական ազգ չենք, բայց տարատեսակ հեղափոխիչների հեռվից շատ ենք սիրում, այդ սերը բավական է, որպեսզի այլևս քննության չառնվեն մնացած բովանդակային ու ենթատեքստային հարցերն ու խնդիրները։ Կարճ ասած՝ ցավալի է։
Կարեն Հակոբյան