Կարապետյանը, Սարգսյանն ու «շաշկին»
ՔաղաքականությունՀայաստանյան լրատվամիջոցներից մեկն անդրադառնալով ներկայիս վարչապետի հետագա պաշտոնավարմանը բավական բարձրագոչ վերնագրով հոդված էր հրապարակել, համաձայն որի Հայաստան-Սփյուռք համաժողովի ժամանակ ունեցած ելույթով Կարեն Կարապետյանը «շախ և մատ է արել Սերժ Սարգսյանին՝ հարվածելով նրա աքիլլեսյան գարշապարին»։
Սույն և ընդհանրապես վերջին շրջանում հայաստանյան մի շարք լրատվամիջոցներում ակնհայտորեն զգացվում են «ստիլնի» վարչապետին ուղղված ներբողները, ինչի հիմքերն ու պատճառներն հասկանալն այնքան էլ դժվար չէ։ Սակայն մյուս կողմից հետաքրքիր է, որ նմանօրինակ նյութերում վստահությամբ շեշտվում է Սերժ Սարգսյանի դիրքերի թուլացման ասպեկտը։ Այս փաստն ինքին հետաքրքիր է, քանի որ Սարգսյանի քաղաքական գործունեության բոլոր կողմերն հաշվի առնելով, մեկ բան ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյանի «աքիլլեսյան գարշապարը» շատ քչերին է հաջողվել, եթե ընդհանրապես հաջողվել է, վարչապետին հարազատ լեզվով ասած «ռասկուսիտ անել»։
Ինչ խոսք, ի սկզբանե էլ պարզ էր, որ Կարապետյանին վարչապետի պաշտոնում հարակադրել են համապատասխան «գազային ուժերը», բացի այս ինչպես արդեն նշվեց վարչապետի «ստիլնի» կերպարը ուժեղ խաղաթուղթ էր խորհրդարանական ընտրություններում, սակայն գարշապարների և շախմատային առումներում կարծես թե Կարեն Կարապետյանի ֆիգուրան չափից ավելի է ուռճացվում։
Բանն այն է, որ վարչապետի գործունեության մեկ տարվա ամփոփումն անցավ շատ աննկատ ու անշուք՝ առանց սուր հարցադրումների, առանց հուսադրող թվերի ու հաջողությունների արձանագրումների։ Անշուշտ, մեկ տարում ոչ Կարեն Կարապետյանը, ոչ էլ որևէ այլ մեկը չէր կարող հայաստանյան տնտեսության ներկայիս պայմաններում հեղափոխական տեղաշարժերի հասնել, սակայն սա չի նշանակում, թե պարտադիր էր նախընտրական շրջանում տալ այնպիսի խոստումներ՝ սկսած ներդրումներից, վերջացրած դեպի Սինգապուր բռնած կուրսը, որոնց կես տոկոսն անգամ հնարավոր չէր ձեռնարկել։
Իսկ այստեղից հետևում է ընդամենը մեկ բան։ Իրականում ոչ թե Կարապետյանն է Սարգսյանին շախ և մատ հայտարարել, այլ հենց ինքը հայտնվել է ցայտնոտի սահմանագծին, քանի որ ներկա պայմաններում ոչ թե Սերժ Սարգսյանը, այլ ընդամենը մեկ-երկու տնտեսագետ ու քաղաքական գործիչ կարող են ռեալ վերլուծություն կատարել վարչապետի մեկամյա գործունեության վերաբերյալ և հրապարակել այն փաստերով և թվերով համեմված, ինչից հետո Կարապետյանի կաբինետը պարզապես ստիպված կլինի գնալ «շաշկի խաղալու»։
Այստեղ անշուշտ, բաց է մնում այն հարցը, թե ինչու խորհրդարանական ընդդիմությունը կետ առ կետ հաշվետվություն չպահանջեց Կարեն Կարապետյանից, սակայն այս հարցի պատասխանը թերևս թողնենք մեր ընթերցողներին։
Կարեն Հակոբյան