Համահայկական ազգ–կազմակերպություն` Հայաստան մայրաքաղաքով. «Փաստ»
Մամուլ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Մեր հյուրն է Հանրային խորհրդի անդամ, «Ազգային Ժողովրդավարների դաշինք» կուսակցության նախագահ Արշակ Սադոյանը
– Պարոն Սադոյան, այս ընտրություններով մենք ինչպիսի՞ իշխանություն ձևավորեցինք:
– Իմ տպավորությամբ որևէ էական փոփոխություն չի եղել: Մեր երկրի նման երկրներում հրաշք սպասել ընտրություններից, մանավանդ բազմաթիվ տարիների ընթացքում ընտրությունները վերաձևավորելու տրադիցիա է առաջացել, հնարավոր չէ: Այն չէր կարող բերել արմատական փոփոխությունների: Եղավ այն, ինչ պետք է լիներ: Եվ, ցավոք սրտի, իմ սպասումներն արդարացան. որևէ արմատական փոփոխություն տեղի չունեցավ:
Հաճախ ասում են` մեր ժողովուրդն այսպիսի՛ն է, այնպիսի՛ն է: Իհարկե, ժողովուրդն էլ մեղք ունի: Բայց քանի որ ժողովուրդն ինքն էլ ընտրությունների հետ որևէ հույս չի կապում, դրա համար պատրաստ է, այսպես ասած, մեկ–երկուսի ասելով, կամ փողի դիմաց անել այն, ինչ ասում են իրեն:
Եվ ամենահետաքրքիրն այն է` այս ընտրությունները ցույց տվեցին, որ խաբել հնարավոր չէ ժողովրդին: Նրան գնել հնարավոր է, խոստումներ տալով ինչ–որ բան անել ստիպել, հնարավոր է` բայց խաբել հնարավոր չէ: Ինչը երևաց որոշ կուսակցությունների ու դաշինքների նկատմամբ նրա վերաբերմունքի մեջ: Նկատի ունեմ «Հայկական վերածնունդը», ՀԱԿ–ը, մյուսները:
– Այսինքն` մեր ժողովուրդը լավ պրագմատիկ է. փողը վերցրեց և քվեարկեց նրա օգտին, ով իրեն փող է տալիս:
– Համենայն դեպս ժողովուրդը չխաբվեց հնչող խոստումներին, թե մենք գանք` միլիարդների ներդրում ենք անելու, մենք գանք` պաշտպանական համակարգը փոխելու ենք, մենք գանք` ավանդներն ենք վերադարձնելու և նման այլ բաներ:
Նաև ժողովուրդը միամիտ չէ, որ մտածի, թե խաղաղությունը հեշտությամբ է հաստատվելու:
Ժողովուրդը չխաբվեց: Եվ եթե նա գնվեց, ապա գնվեց նաև այն պատճառով, որ որևէ հույս չուներ, թե այս ընտրություններն արմատական փոփոխություններ կբերեն:
– Իսկ ժողովուրդը հավատա՞ց վարչապետ Կարեն Կարապետյանի խոստումներին:
– Ամբողջությամբ, ըստ իս, չհավատաց: Բայց քանի որ այս մարդը նրան մի քիչ «դուխ» էր տալիս, հավատացնում էր, որ հնարավոր է ինչ–որ բան փոխել, նաև երիտասարդ Կարեն Կարապետյանը բավականին գեղեցիկ ու մարդկային լեզվով էր փորձում խոսել իր հետ, ժողովուրդը մտածեց` հլա տեսնե՞նք…
Այսինքն, որոշ հույսեր կապում է նրա հետ, քանի որ ասում է` հլա տեսնենք, մի՞գուցե…
– Այս պարագայում մեր երկրի համար ի՞նչ սպասենք առաջիկա տարիներին:
– Ես մեր երկիրն այս փոսից հանելու քայլերը կապում եմ համայն հայության ջանքերի հետ: Այդ իսկ պատճառով մշակել ենք հատուկ նախագիծ:
Բանն այն է, որ այսօր Հայաստանում բնակվում է 2,7–2,8 մլն մարդ, իսկ ողջ աշխարհում հայերի թիվը 11 մլն է: Նման պայմաններում անհրաժեշտ է համախմբել աշխարհի ողջ հայության ուժերը` դիմակայելու և՛ ներքին, և՛ արտաքին մարտահրավերներին:
Ուստի մենք կազմեցինք ազգ–կազմակերպություն ձևավորելու համապատասխան ծրագիր: Ստեղծել ենք նաև հատուկ կայք` armnational.am, որտեղ մանրամասնորեն ներկայացրել ենք մեր նախագիծը:
Այն լինելու է պետությանը նմանվող մի կազմավորում, որի մայրաքաղաքն է ընդամենը Հայաստանը: Եվ եթե աշխարհի հայերի համար ստեղծվի այդ ազգ–կազմակերպությունը և որի գործունեությունը, բնականաբար, պետք է հիմնված լինի ժողովրդավարական արժեքների վրա, ապա այդ հանգամանքը կստիպի, որպեսզի իր մայրաքաղաքում` Հայաստանի Հանրապետությունում էլ վերանան կոռուպցիան ու կաշառակերությունը, հիմնավորվի ժողովրդավարությունը, պաշտպանվեն մարդու իրավունքները և այլն, և այլն:
– Իսկ ովքե՞ր են նախաձեռնողները:
– Հանրային խորհրդի հանձնարարությամբ մեր աշխատանքային խումբն է մշակել այս ծրագիրը: Այն ներկայացվել է հանրապետության նախագահին, ներկայացվել է կառավարությանը, անձամբ նաև` վարչապետին: Ներկայացվել է նաև սփյուռքի համահայկական կառույցներին: Բոլորն էլ ողջունել են գաղափարը: Ի դեպ, առաջիկայում պատրաստվում ենք քննարկումներ կազմակերպել այս առթիվ:
Ասեմ, որ մեր ծրագիրը տրամադրել ենք նաև այս ընտրություններին մասնակցող քաղաքական ուժերին: Այն նպատակով, որ եթե համաձայն են տվյալ գաղափարին, այն ընդգրկեն իրենց նախընտրական ծրագրերում: Որպեսզի հետագայում, եթե ընտրություններում հաղթանակի հասնեն, իրենց գործունեությամբ նպաստեն համահայկական կառույցի ձևավորմանը:
Ցավոք սրտի, մարդիկ այնքան էին զբաղված նախընտրական խնդիրներով, որ ամեն ինչ թողեցին «ընտրություններից հետո»–ին: Ընտրություններն ավարտվել են, «հետոն» եկել է, և հիմա ժամանակն է, որպեսզի ծրագրի իրականացման համար որոշակի քայլեր արվեն:
Համենայն դեպս, ես կարծում եմ, որ եթե մեր երկրի համար փրկության հույս կա, փոսի միջից դուրս գալու ճանապարհ կա, ապա այն կապված է համայն հայության կազմակերպման ու նրա ջանքերի համատեղման հետ:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: