Քարոզարշավի որակը. «Փաստ»
Մամուլ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Փետրվարի 26–ին լրացավ առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցելու համար, քաղաքական կուսակցությունների և դաշինքների կողմից համապատասխան փաստաթղթերի վերջնական հաստատման ժամկետը։ Ընտրություններին կմասնակցեն 4 դաշինք և 5 քաղաքական կուսակցություն։
Ըստ էության, պետք է նշել, որ անգամ մինչ գրանցումն էլ այս քաղաքական ուժերից որոշներն արդեն իսկ սկսել էին քարոզարշավը, և հասկանալի է արդեն գրանցումից հետո այն ավելի է ակտիվանալու, բնականաբար, չսպասելով նախընտրական քարոզարշավի պաշտոնական մեկնարկին։ Թե ինչպիսի նախընտրական քարոզարշավի է ականատես լինելու հայաստանյան հասարակությունը, դժվար է ասել, քանի որ ներկայումս առկա գործընթացները հուսադրող չեն։ Արդեն իսկ լրատվամիջոցներում հայտնվում են տեղեկություններ ընտրակաշառքների կամ նմանվող երևույթների մասին։ Քաղաքական դաշտում արդեն իսկ սկզբնավորվում են միմյանց հասցեին փոխադարձ մեղադրանքներն ու անցյալի հիշեցումները։
Հասկանալի է նման զարգացումների պարագայում նախընտրական քարոզարշավը կվերածվի լեզվակռվի, որի ընթացքում քաղաքական ուժերը այդպես էլ չեն կարողանա հանրությանը ներկայացնել իրենց պատկերացրած պետության և իշխանության տեսլականը, եթե իհարկե այն կա։
Մյուս կողմից՝ շատ կարևոր է, որպեսզի հայաստանյան հասարակությունը լիակատար պատկերացում ունենա քաղաքական ուժերի անցած ճանապարհի ու գործունեության մասին և այստեղ արդեն հարց է ծագում, թե որն է այն չափ ու սահմանը, որտեղ պետք է ավարտվի կուսակցության կամ քաղաքական ուժի գործունեության ներկայացումը, որպեսզի այն չդառնա սև քարոզչություն և մեղադրանք։
Համապետական բոլոր ընտրությունների ժամանակ որպես կանոն ակտիվանում է ոչ միայն քաղաքական դաշտն իր խաղացողներով, այլև ընդհանրապես հասարակությունը, քանի որ, ինչպես ասել էր դասականներից մեկը, եթե դու չես զբաղվում քաղաքականությամբ, ապա քաղաքականությունն է զբաղվում քեզանով։ Այս ասացվածքը առավել քան բնութագրական է նախընտրական Հայաստանին, քանի որ անգամ քաղաքականապես պասիվ քաղաքացիները, կամա թե ակամա, կենցաղում ընկերական հանդիպումներում, հյուր գնալիս կամ հյուրընկալելիս և վերջապես հարևանի հետ սուրճ խմելիս ներքաշվում են քաղաքականության մասին խոսակցությունների մեջ։
Ի դեպ, պետք է նշել, որ գուցե ազգային մտածելակերպի առանձնահատկություններից ելնելով, քաղաքականության մասին խոսակցությունները մեր առօրյայի անբաժան հատվածն են՝ առավել ևս հավաքույթների ժամանակ։ Միաժամանակ կախված քաղաքական ուժերի կողմից տարվող քարոզչության բնույթից ու բովանդակությունից, ընտրությունները կարող են նաև ծանր մթնոլորտ առաջացնել հասարակության մեջ և անգամ միջանձնային հարաբերություններում։ Արդյունքում ընտրությունները անցնում են, սակայն խախտված սոցիալական կապերը չեն վերականգնվում կամ մասնակի են վերականգնվում։
Ըստ էության, նման իրավիճակը ցայտուն կերպով դրսևորվեց 2008 թվականի նախագահական ընտրություններում և՛ իշխանության, և՛ ընդդիմության չափազանց սուր հակաքարոզչությունը ուղղակիորեն սկսել էր ազդեցություն ունենալ քաղաքացիների առօրյայի և կենցաղի վրա։ Անգամ արձանագրվեցին դեպքեր, երբ քաղաքական կողմնորոշումների պատճառով ընտանեկան վեճեր ու սոցիալական հակասություններ էին առաջանում։
Հենց այս տեսանկյունից հարց է առաջանում, թե ինչպիսին պետք է լինի քարոզարշավն ու ընդհանրապես քաղաքական կուսակցությունների վարքագիծը, որը ոչ թե կբերի հասարակական ու սոցիալական լարվածության, այլ առավել թեթևություն և ինչու չէ տոնականություն կհաղորդի ընտրական գործընթացին ու ընդհանրապես նախընտրական ու հետընտրական ժամանակաշրջանին։
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: