Սերժ Սարգսյանի հրավերի շերտերը
ՎերլուծությունՍերժ Սարգսյանը բրյուսելյան այցի ընթացքում ունեցավ մի շարք հանդիպումներ, որոնց թվում հանդիպեց նաև ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Յենս Սթոլթենբերգի հետ։ Այս հանդիպումներում կարծես թե անականկալ կամ զարմանալի ոչինչ չկար, քանի որ բանակցությունների սեղանին էր Հայաստան-ԵՄ նոր շրջանակային համաձայնագիրը, իսկ հանդիպումները կրում էին արարաողակարգային բնույթ։ Սակայն անակնկալ այնուամենայնիվ Սերժ Սարգսյանի հանդիպումներում գրանցվեց։ Սթոլթենբերգի հետ հանդիպումից հետո համատեղ բրիֆինգում Սերժ Սարգսյանը հրավիրեց ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարին Հայաստան։
Ներկա իրադարձությունների ֆոնին այս հրավերն ըստ էության հետաքրքիր նրբերանգներ է ստանում։ Ակնհայտ է, որ առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններից մինր 2018 թվականն ընկած ժամանակահատվածը, Հայաստանում իշխանության ձևավորման շրջան է։ Ընդ որում պետք է շեշտել, որ ինչքան էլ շատ է խոսվում իշխանության վերարտադրության մասին, այնուամենայնիվ և խորհրդարանական ընտրությունններին ընդառաջ կատարված իրադարձությունները, ամենայն հավանականությամբ առաջիկա խորհրդարանի ընդհանուր պատկերը ի ցույց կդնեն այն փաստը, որ հայաստանյան ներկայիս վարչակարգը որոշակի սկզբունքային փոփոխությունների է ենթարկվել։ Սա իհարկե չի նշանակում, թե իշխանությունը բովանդակային խմբագրումների կենթարկվի, քանի որ առկա վարչակարգը բովանդակային բարեփոխումների դեպքում կարող է պարզապես փլուզվել, սակայն այդուհանդերձ այդ գոնե մասնակի ու երևութական փոփոխությունները անխուսափելի են։
Այս իրողությունների ֆոնին Սերժ Սարգսյանը ակնահյտորեն գնում է իշխանության առավելագույն ապահովագրման ուղղությամբ՝ բնականաբար արտաքին ճակատում։ Խնդիրն այն է, որ ապրիլյան իրադարձությունները և հաջորդած միջադեպերը հայ-ադրբեջանական շփման գծում ակնհայտորեն ցուցյ տվեցին, որ ՀԱՊԿ-ն վստահելի գործընկեր չէ, սակայն մյուս կողմից, եթե իրատեսորեն գնահատենք իրավիճակը, ապա պետք է նշենք, որ կտրուկ հրաժարվել ՀԱՊԿ-ից Հայաստանը նույնպես չի կարող, նման պայմաններում, ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարին հրավիրելով Հայաստան, Սերժ Սարգսյանը փաստացի ակնարկում է, որ Հայաստանը պատրաստ է խորացենել հարաբերությունները ՆԱՏՕ-ի հետ՝ միաժամանակ մնալով ՀԱՊԿ կազմում, ի դեպ այս մասին նշեց հենց Սարգսյանը, շեշտելով, որ Հայաստանի անդամկցությունը ՀԱՊԿ-ին որևէ կերպ չի խանգարում ՆԱՏՕ-ի հետ համագործակցության սերտացմանը։
Սա բացահայտ մեսիջ էր առ այն, որ Հայաստանը առաջիկայում կփորձի հավասարակշռել Արևմուտքին և Ռուսաստանին, բնականաբար այդ հավասարակշռությունը պետք է ապահովագրի նաև Սերժ Սարգսյանի իշխանությունը կամ 2018-ից հետո ազդեցությունը, քանի որ որևէ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ Ռուսաստանը մշտապես փորձում է ակտիվորեն ազդել ներհայաստանյան գործընթացների և մասնավորապես իշխանության ձևավորման պրոցեսների վրա։
ԱՆշուշտ, մյուս կողմից պետք է նշել, որ դեռ վաղ է խոսել Սերժ Սարգսյանի հրավերի գործնական արդյունքների կամ հետևանքների մասին, որոնք գուցե և չ լինեն, սակայն այս մասին կարող ենք խոսել արդեն թերևս խորհրդարանական ընտրությունների ավարտից հետո։
Աղասի Մարգարյան
PressMedia.am վերլուծաբան