Ռեյտինգի փնտրտուքներ. «Փաստ»
Մամուլ
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
ՀՀԿ համամասնական ցուցակի հրապարակումը և հատկապես առաջին տասնյակը տարակարծություններ առաջացրին մեդիադաշտում։ Որոշ դիտարկումներ, որոնք վերաբերում էին Վիգեն Սարգսյանի ունեցած հանրային աջակցությանը կամ ինքնուրույն գործիչ լինելու հանգամանքին, Արա Բաբլոյանի քաղաքական գործիչ լինել–չլինելուն, հնաբնակների դուրս մնալուն այդ տասնյակից կամ ընդհանրապես Արմեն Ամիրյանի գործոնին, բավականին օրինաչափ էին։ Սակայն կային կարծիքներ, որոնք իրականության հետ բնավ չէին համապատասխանում և ավելի շատ սև փիառ էին հիշեցնում, քան հիմնավորված կարծիք:
Խոսքն այստեղ մեծապես վերաբերում է ցուցակի երկրորդ համարին՝ Տարոն Մարգարյանին։ Ամենատարբեր հարցումները ցույց են տալիս, որ նա ՀՀԿ գործիչների շարքում, իր հեղինակությամբ երկրորդն է և զիջում է միայն Կարեն Կարապետյանին։ Կարապետյանի փիառ պարագան պարզ է։ Պարզ են նաև այն տեխնոլոգիաները, որոնք կիրառվեցին և կիրառվում են Կարապետյանի վարչապետ դառնալուց հետո։ Ստացվում է այնպես, որ ՀՀԿ գործիչների շարքում, Մարգարյանն անգամ գերազանցում է Սարգսյանին։ Թերևս այս հանգամանքն է նաև հաշվի առել Սերժ Սարգսյանը, երբ նրան հատկացրել է ցուցակի երկրորդ հորիզոնականը։ Իհարկե, հակառակորդները, դրանք կարող են լինել նաև իշխանական թևից, ջանք ու եռանդ չեն խնայում Մարգարյանին սևացնելու համար։ Այստեղ չենք կարող ուշադրություն չդարձնել մի քանի էական հանգամանքների։ Նախ, նա իր հեղինակությունը հիմնականում կուտակել է սեփական ջանքերի շնորհիվ։ Իհարկե հոր՝ Անդրանիկ Մարգարյանի գործոնն աշխատել է։ Սակայն դա աշխատել է կայացման սկզբնական փուլում։ Մենք ունենք դեպքեր, երբ գործիչները փոշիացրել են հանգուցյալ հայրերի կամ եղբայրների գործոնները։ Մարգարյանի պարագայում գործում է ճիշտ հակառակ մեխանիզմը։ Նա ոչ միայն չի փոշիացրել, այլ ավելին՝ հանդես է եկել որպես ինքնուրույն դիմագիծ ունեցող քաղաքական ֆիգուր և ժամանակի ընթացքում արդեն հանրության լայն շրջանակների կողմից դիտարկվում է ոչ որպես միայն Անդրանիկ Մարգարյանի որդի, այլ նաև գործող անհատ՝ Տարոն Մարգարյան։ Այս ամենի վրա էական ազդեցություն է թողել այն հանգամանքը, որ Մարգարյանը Երևանի առաջին քաղաքապետն է, ով այդ պաշտոնին հասել է ոչ թե նշանակման, այլ՝ ընտրությունների ճանապարհով։ Իսկ–ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ Երևանում է կենտրոնացած Հայաստանի բնակչության կեսը, եթե ոչ կեսից ավելին։ Նպաստող գործոններից է նաև բացասական վարքագծով աչքի չընկնելը։ Սա քիչ հանդիպող երևույթ է հայկական միջավայրում և հատկապես պաշտոնյաների շրջանում։ Իհարկե, ժամանակի ընթացքում եղել են փորձեր և կշարունակվեն այդ փորձերը նրան սևացնելու։ Այդ փորձերից մեկը Մաշտոցի պուրակի դեպքերն էին։ Սակայն, եթե խորությամբ նայենք այդ դեպքերին, ապա կարող ենք տեսնել, որ նա կատարվածում չուներ անձնական շահ։ Ավելի խոշոր շահերի բախում էր տեղի ունենում, որոնց արդյունքում «քավության նոխազ» դարձրին քաղաքապետին։ Մյուս նշանավոր իրադարձությունը «100 դրամ» կոչվող պատմությունն էր՝ կապված տրանսպորտի սակագների թանկացման հետ։ Այստեղ ևս կարևոր է ուշադրություն դարձնել այն հանգամանքի վրա, որ թանկացումների նախաձեռնությունը ոչ թե կոնկրետ անձի էր պատկանում, այլ անձերի։ Դրանք հիմնականում «գծատերերն» են, որոնցից շատերը հանգրվանած են իշխանության այս կամ այն օղակում։ Սրանք փորձեր էին, որոնք հաջողեցին մասամբ։ Բայց անգամ այս փորձերից հետո, ինչպես տեսնում ենք, Մարգարյանի վարկանիշը և հատկապես իր կուսակցության շրջանակներում գրեթե չի նվազել:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
1
2
3
4
5
1
2
4
5
1
2
3
5
