ՀՀԿ–ն առանց Հովիկ Աբրահամյանի. «Փաստ»
Մամուլ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Հայաստանյան քաղաքական դաշտում ընթացող խմորումները շարունակում են ավելի հետաքրքիր գունավորում ստանալ։ Հանրապետական կուսակցությունից դուրս գալու դիմում է ներկայացրել Նախկին վաչապետ, ՀՀԿ փոխնախագահ Հովիկ Աբրահամյանը։
Այս շրջադարձը, բնականաբար, բազմաթիվ ենթադրությունների և վարկածների տեղիք է տալիս, որոնցով հեղեղվելու է հայաստանյան լրատվական դաշտը։ Արդեն իսկ հնչում են ամենատարբեր մեկնաբանություններ Աբրահամյանի որոշման վերաբերյալ, ընդ որում` այդ մեկնաբանություններն ընդգրկում են Հովիկ Աբրահամյանի «նեղացածությունից» մինչև իշխանական խաղն ընկած ամբողջ սպեկտրը։
Սակայն ենթադրությունների և մեկնաբանությունների անշնորհակալ գործից հրաժարվելով, արձանագրենք մի շարք իրողություններ, որոնք ստեղծում են մի նոր քաղաքական իրավիճակ։ Նախ և առաջ, պետք է նշել, որ Հանրապետական կուսակցության առանցքային դեմքերից մեկի հեռանալը կուսակցությունից ցրում է այն միֆը, թե Հանրապետականը հայաստանյան ամենակուռ քաղաքական կառույցն է։ Ըստ էության, ծրագրային, գաղափարական և ադմինիստրատիվ կայուն առանցք ունեցող կուսակցություններում բացառվում են առանցքային կուսակցականների նման քայլերը։ Սակայն Հանրապետական կուսակցությունը, որքան էլ հակառակը պնդեն հանրապետականները, իրենից ներկայացնում է մի կորպորացիա, որտեղ միավորված են տարբեր խմբակային ու անձնական շահեր ունեցող և հետապնդող ուժեր, որոնք որոշակիորեն հաջողել են մինչ օրս իշխանությունն իրենց ձեռքում պահելու գործը։
Միաժամանակ Հանրապետական կուսակցությունում լայն ներկայացվածություն ունեն հայաստանյան բիզնես էլիտան և օլիգարխ ընկալվող անհատները, որոնք հայտնվել էին իշխանության կուսակցությունում զուտ իրենց անձնական կամ ընտանեկան բիզնեսները, իսկ որոշ դեպքերում էլ մենաշնորհները պահպանելու համար։ Այս ֆոնին Հովիկ Աբրահամյանի հեռանալը կուսակցությունից առավել քան տրամաբանական է դառնում, քանի որ ունենալով լուրջ ֆինանսա–տնտեսական ռեսուրսներ, տարիներ շարունակ լինելով կուսակցության երկրորդ դեմքը, Աբրահամյանը պարզապես չէր կարող վարչապետի պաշտոնից ազատվելուց հետո ձեռքերը ծալել և հեռանալ ակտիվ քաղաքականությունից։ Այստեղ խնդիրն այն էր, թե նախկին վարչապետն ինչ ձևաչափով իր մասնակցությունը կունենա երկրում կատարվող քաղաքական գործընթացներին։
Ի դեպ, այս առումով պետք է նշել, որ Աբրահամյանի առաջիկա հայտարարությունից արդեն իսկ կգծագրվի նշված ձևաչափը։
Մյուս կողմից, ներկայում արդեն իսկ շրջանառվում է այն թեզը, թե Հովիկ Աբրահամյանի՝ Հանրապետականից հեռանալուց հետո, իշխանության կուսակցությունում կարող է սկսվել առնետավազք։ Այս թեզը սակայն, կարծում ենք այնքան էլ իրագործելի չէ, քանի որ նման քաղաքական զարգացումները հնարավոր են միայն Հանրապետականի իշխանությունից հեռանալուց հետո, ինչպես եղավ 1998 թվականին ՀՀՇ–ի պարագայում, իսկ Հանրապետականը ներկայում, անկախ ամեն ինչից, շարունակում է իր ձեռքում պահել իշխանական բոլոր լծակները։ Սա, ըստ էության, կարևոր հանգամանք է, քանի որ պետական իշխանության համար գործողության մեջ անհատներ կամ նույնիսկ խմբերը չեն կարող ստանդարտ իրադրության մեջ լուրջ խոչընդոտներ դառնալ։ Այլ հարց է, թե ինչպիսի քաղաքական իրավիճակ կձևավորվի ապրիլի երկուսից հետո, սակայն սա այլ խնդիր է։
Վերջապես պետք է նշել, որ Աբրահամյանի հեռանալը կուսակցությունից բավական լուրջ խնդիրներ է հարուցում Հանրապետականի ներսում, քանի որ կուսակցության մեջ տարբեր թևերի առկայության մասին լուրերը դեռ շատ վաղուց էին շրջանառվում, նման պարագայում արդեն Հանրապետականի, այսպես ասած, մարգինալ կամ առավել պասիվ հատվածը դառնալու է առավել զգուշավոր՝ վարչակարգին իր նվիրվածությունն ապացուցելու գործում, ինչը լրջորեն վնասելու է ընտրությունների կազմակերպական գործընթացներին, քանի որ հենց այս թևը առանցքային դեր էր կատարում կուսակցության ձայներն ապահովելու գործընթացներում։
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: