Բիդլոյի անդաստանը
ՎերլուծությունՀայկական մեդիադաշտի խորշային կողմերում մի կայք կա, որը կոչվում է shame.am: Դրանում առկա հայհոյախոսությունը ու սրիկայության գերադրությունը վաղուց հոգնեցրել են ընթերցողներին: Կայքի դոմեյնի հայկական լինելը և դրանում առկա չհիմնավորված պախարակումները խոսում են այն մասին, որ կայքը հեշտությամբ կարելի է փակել: Սակայն… երևի այն պետք է ինչ-որ մեկին:
Այս կայքին դուք կարող եք պատվիրել ` անձնական քֆուրներ, համալիր քֆուրներ, պռաստիտուկաների (խոսքս պոռնիկի ազնվազարմ աշխատանքի մասին չէ) բամբասանքի հանրայնացում և այլն: Կայքը, ի թիվս այլ ծառայությունների̀ մերսման ծառայություն չի իրականացնում, որը զարմանալի է այս իրավիճակում: Հստակեցում է մտցնում հատկապես այն հանգամանքը, որ կայքը հիմնականում պախարակում է ոչ իշխանական դաշտում գտնվող գործիչների, իսկ հավասարակաշռության իմիտացիա ստեղծելու համար, երբեմն նաև իշխանական միջին կոլիբրի դեմքերի, բայց ոչ երբեք ամենավերևներին:
Հասկանալու համար այս ամենը, գանք ի սկզբանե, ինչպես որ բանն էր: Սույն կայքի սեփականատերը, տողերիս հեղինակի կարծիքով նաև միակ հոդվածագիրը (իրեն հարգող ցանկացած ոք չի ասի, որ այս կայքում է աշխատում) Արտյոմ Խաչատրյան անունով մեկն է: Վերջինս, հատկապես փիառվեց Ուրիխանյանի հետ ունեցած խնդրի ֆոնին, իր աչքերի տակի կապույտին տվող լազուր երկնքում: Թերևս, աչքերի տակի կապույտը միայն աչքերին բնորոշ չեն:
Ինչպես խոստացել էինք, գանք սկզբից: Սույն սուբյեկտը հայտնի է 2008-ին Տեր-Պետրոսյանի տան մոտ կազմակերպած պատվերով միտինգներից: Այն ժամանակ, ինչպես և հիմա, հասարակությունը լուրջ չվերաբերվեց սրան: Հետո համացանցը ողողվեց դիտարկվող սուբյեկտի նկարներով, որտեղ նա իր խոնջանքն էր ապահովում Հոկտեմբերի 27-ի գործով դատվածների խորշում: Չմանրանանք, կարծում եմ՝ փաստերն ինքնին խոսուն են:
Սա իր կայքում սիրում է գրել նաև կեղծված պահպանակների և դրանց պատռվելու մասին նյութեր: Անկեղծորեն, դրանք մտորելու տեղիք են տալիս: Միգուցե ենթագիտակցական և անզգայական հիշողությունն է արթնացե՞լ: Հիմա էլ սա երևի յուղոտ պատվեր է ստացել, ու վարկաբեկում է Ծառուկյանին և նրա ընկերներին: Ակնհայտ է, որ այս ճաղատի քյալլեն ինչքան էլ փայլի, իսկ հետույքն ունակ լինի ընդունելու զանազան չափսեր, սեփական հետույքով չի լծվել այդ «նվիրյալ» գործին: Հետաքրքիր է, թե ում ականջներն են թաքնված սրա հետևում:
Վերջում, ընդամենը հետաքրքրասիրությունից բխող մի հռետորական հարց, որին, սակայն, չենք պատասխանի: Մինչև ե՞րբ են սրան օգտագործելու, ու հետո դեն շպրտելու, ինչպես արել են միլիոնների հետ:
Срок годности կա, բան կա...
Արշակ Արշակյան