Ծառուկյանն ու քաղաքական դաշտը
ՎերլուծությունԳագիկ Ծառուկյանը վերջապես հանդես եկավ կարելի է ասել երկար սպասված հայտարարությամբ՝ նա մասնակցելու է առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին։ Սա արդեն իսկ նշանակում է, որ երկրի քաղաքական դաշտում ոչ թե հերթական ուժն է հայտարարում ակտիվ քաղաքական գործունեությամբ զբաղվելու մասին, այլ այդ ասպարեզում տեղի են ունենալու լուրջ վերաձևակերպումներ։ Ասվածի վառ ապացույցն է նաև այն, որ Ծառուկյանը չի վերադառնում ԲՀԿ կամ ԲՀԿ-ի միջոցով, այլ ինչպես նշեց իր հայտարարության մեջ, քաղաքական ասպարեզ է մտնելու լայն դաշինքով։ ԲՀԿ-ն ամենայն հավանականությամբ մաս կկազմի այդ դաշինքին, սակայն հասկանալի է, որ առաջնային խոսք այս գործընթացներում չի ունենալու։ Սակայն դա ըստ էության արդեն էական էլ չէ, քանի որ Ծառուկյանի գլխավորությամբ կազմված դաշինքում արդեն էական չի լինելու այս կամ այն ուժի նեղ կուսակցական շահը։
Ըստ էության Ծառուկյանի քաղաքականություն վերադարձը բավական ծանր դրության մեջ է դնում է քաղաքական դաշտի գրեթե բոլոր խաղացողներին։ Վերջիններս առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններում գլխավորապես ակնկալում էին ստանալ հենց նախկին ԲՀԿ-ի, ասել է թե Գագիկ Ծառուկյանի ընտրազանգվածի ձայները։ Ներկայումս սակայն այդ ընտրազանգվածի վրա աշխատելը դառնում է անհնար կամ չափազանց դժվար է։ Ընդ որում է պետք է շեշտել, որ Ծառուկյանի վերադարձի և առավել ևս լայն դաշինքով վերադարձի պայմաններում թերևս մեկ երկու կուսակցությունից բացի, բոլոր ուժերը հայտնվում են անցողիկ շեմի հաղթահարման խնդրի առաջ։
Սա փաստ է, որի հետ գուցե և շատերը չհամաձայնեն, սակայն իրականությունը դրանից չի փոխվում։ Մյուս կողմից Ծառուկյանի վերադարձի պայմաններում հնարավորություն է ստեղծվում նաև քաղաքական դաշտի բոլոր խաղացողների համար համախմբվել հենց նրա դաշինքի շուրջ և հնարավորություն ստանալ պայքարել և անգամ հաղթահարել ՀՀԿ-ի արգելքը։ Թերևս այս հարցում երկար մեկնաբանությունների կարիք չկա այն մասին, որ ներկա պայմաններում Ծառուկյանից բացի որևէ այլ անհատ և ուժ չունի համապատասխան հասարակական, ֆինանսական և քաղաքակական ռեսուրս ՀՀԿ-ի դեմ հավակնոտ պայքար մղելու համար, էլ չասած իշխանափոխության մասին։
Վերջապես ՀՀԿ-ի պարագայում պետք է նշել, որ Ծառուկյանի վերադարձով իշխանության կուսակցությունը նույնպես հայտնվում է լուրջ խնդիրների առաջ, քանի հասարակության մեջ առկա մի ստվար ընտրազանգված, որը ուղղակի հիսաթափված լինելով ընդդիմադիր կուակցություններից կամ գլխավորապես չի մասնակցում ընտրություններին և հենց պասսիվությամբ ապահովում Հանրապետականի հաղթանակը, կամ էլ պարզապես ընտրության է մասնակցում է ընտրակաշառքի դիմաց՝ համոզված լինելով, որ իր ընտրությունը չի կարող էական դեր ունենալ։
Ծառուկյանը վերադառնալով քաղաքականություն հավակնում է նաև ստանալ այս ընտրազանգվածի աջակցությունը, որն անկանխատեսելի հետևանքներ կարող է ունենալ իշխանության կուսակցության համար, առավել ևս այն դեպքում, որ բուն իշխանության կուսակցության ներսում էլ ամեն ինչ շատ հարթ ու համերաշխ չէ։
Ինչևէ, ամեն դեպքում Ծառուկյանի վերդարձով քաղաքական պայքարն ավելի սուր և հետաքրքիր բնույթ է ստանալու, իսկ ապրիլի 2-ից հետո ստեղծվելիք իրավիճակը ցույց է տալու երկրի հետագա ընթացքի ձևավորված ուղղությունը։
Տիգրան Դավթյան