5 տոկոսի «բարձունքը»
ՎերլուծությունՀԱԿ կուսակցության ընտրական ցուցակը գլխավորելու է Լևոն Տեր-Պետրոսյանը։ Այս լուրն արդեն իսկ հաստատվել է և բավական մեծ աղմուկ բարձրացրել։ Սակայն ըստ էության քաղաքական դաշտի ներկայիս պատկերի պայմաններում Տեր-Պետրոսյանի ակտիվացումն առավել քան սպասելի ու տրամաբանական էր։ Հայաստանյան քաղաքական դաշտում ուժերի ներկայիս հարաբերակցության պայմաններում գրեթե բոլոր ոչ իշխանական ուժերը ունեն 5 տոկոսի շեմը հաղթահարելու խնդիր։ Մեծ հաշվով հենց այս 5 տոկոսի հաղթահարմանն է միտված նաև հայաստանյան քաղաքական դաշտում ներկայումս կատարվող գործընթացները։
Հենց այս 5 տոկոսի համար են կազմվում քաղաքական դաշինքները, 5 տոկոսի համար Նաիրա Զոհրաբյանն ու ԲՀԿ-ն դիմում են Ծառուկյանին վերադառնալու խնդրանքով, չնայած այս դեպքում պետք է նշել, որ Ծառուկյանի անձը ցանկացած կուսակցության կբերի շատ ավելի մեծ տոկոսներ, սակայն սա այլ խնդիր է։ Նույն 5 տոկոսի հաղթահարման համար է Տեր-Պետրոսյանը գլխավորելու ՀԱԿ ցուցակը։Այստեղ այլ խնդիր է, թե Տեր Պետրոսյանի անձը ինչ հետևանքներ կունենք ընդդիմադիր դաշտի համար ՝ քաղաքական դաշինքների հետագա ձևավորման տեսանկյունից։ Սակայն սա նույնպես այլ դիտարկման խնդիր է։ Ակնհայտ է նաև որ Քաղաքացիական պայմանագիրը, Լուսավոր Հայաստանը և Հանրապետությունը նույնպես 5 տոկոսի արգելքը հաղթահարելու համար են դաշինք կազմում։
Սակայն, առավել հետաքրքիր է այն հռետորաբանությունը, որն ուղեկցում է այս 5 տոկոսի պայքարին։ Հենց այստեղ սկսում է ձևավորվել այն քաղաքական անսպառ պոպուլիզմը, որը քաղաքական գործընթացները տեղափոխում է լիովին իռացիոնալ դաշտ։ Ներկայումս արդեն իսկ զգացվում է այն պաթոսը, որն սկսում է տիրապետող դառնալ քաղաքական տեքստերում, ընդ որում այս առումով նախկինի համեմատ շատ բան չի փոխվել և հիմնական թեզեր են շարունակում մնալ գող-թալանչի-ավազակ չափումների մեջ, իսկ առաջիկա ընտրությունները ներկայացվելու են որպես իշխանափոխության հերթական աննախադեպ հնարավորությունը։ Սա թերևս այն ամենամեծ անազնվությունն է, որը կարող են հերթական անդամ ընդդիմադիր կուսակցությունները կամ դաշինքները դրսևորել քաղաքացու նկատմամբ, քանի որ բոլոր առումներով ակնհայտ է, որ իշխանափոխության որևէ հեռանկար չկա։
Ակնհայտ է նաև, որ ընդդիմադիր ուժերի ու թեկուզ առայժմ միակ դաշինքն էլ շեմը հաղթահարելու խնդիր ունեն ու նման պայմաններում խոսել մեծ հավակնություններից կամ տալ անիրական խոստումներ, նշանակում է պարզապես խաբել ժողովրդին։ Եվ այստեղ բոլորովին էլ այն դեպքը չէ, երբ քաղաքական կուսակցությունը չի կարող չհավակնել իշխանություն դառնալ։
Եվ վերջապես պետք է շեշտել, որ քաղաքական դաշտի ներկա իրավիճակը գլխավորապես իշխանության գործունեության արդյունքն, որը այնքան պղտորեց այս միջավայրը կուլիսային ու կոմպրոմատային քաղաքական ինտրիգներով, վերաձևումներով ու խաղարկումներով, որ ներկայումս կարող է ինքն էլ հայտնվել այնպիսի մի խառնաշփոթի մեջ, որից այդպես էլ չի կարողանա դուրս գալ։ Իսկ այդ խառնաշփոթը գրեթե պատրաստ է, քանի որ ընտրությունների նախօրյակին հայաստանյան քաղաքական դաշտում հստակեցումների փոխարեն գործանթցները դառնում են ավելի անակնկալ ու ու երբեմն էլ անբացատրելի կամ չափից ավելի շատ մեկնաբանություններ ունեցող։
Հ․Գ Ի դեպ նշենք, որ անկախ աեմն ինչից, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի մասնակցությունը ընտրարշավին բավական հետաքրքիր կդարձնի այն։
Աղասի Մարգարյան
PressMedia.am վերլուծաբան