Ռուզան Տոնոյան. Վանոն լավ առիթները միշտ գեղեցիկ տոնի էր վերածում. «Փաստ»
Մամուլ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Զրուցեցինք Ռուզան Տոնոյանի հետ, ամուսնու` Վանո Սիրադեղյանի 70–ամյակի առիթով
– Ռուզան, ինչպե՞ս նշեցիք Վանոյի ծննդյան 70–ամյակը:
– Նորմալ (հուզվում է): Սովորական, ինչպես նշում ենք վերջին տասնվեց տարում` իր բացակայությամբ:
– Ովքե՞ր էիք...
– Մենք, հարազատների նեղ շրջանով:
– Իսկ երբ Վանոն այստեղ էր, ինչպե՞ս էիք նշում:
– Օ՜, յոթ օր, յոթ գիշեր: Եվ գիտե՞ս ինչու: Անձնագրում Վանոյի ծննդյան օրվա դիմաց գրված է նոյեմբերի 13: Ինքն ու իր քույր Անիկը երկվորյակներ են, Անիկի անձնագրում նշված է նոյեմբերի 20: Վանոյի մայրը միշտ ամսի 20–ին էր շնորհավորում: Ասում էր` քո անձնագրում սխալ է գրված: Դե, մենք էլ նոյեմբերի 13–20–ը նշում էինք:
– Իր ծննդյան օրը քեզ, Խաչիկին նվեր գնո՞ւմ էր:
– Միշտ: Ինքը լավ առիթները միշտ գեղեցիկ տոնի էր վերածում:
– Հավատու՞մ ես, որ առաջիկայում Վանոն կվերադառնա:
Երկար լռում է, հուզվում: Ու թախծի միջից մեղմ ժպտում է: Հավատում է:
– Խաչիկն ինչպե՞ս է հիշում հորը: Շատ հարցե՞ր է տալիս:
– Չէ, իր ներսում պահում է: Իր համար դա փակ թեմա է, իր խիստ անձնականը:
– Վերջերս ստորագրահավաք էին կազմակերպել` Վանո Սիրադեղյանին հայրենիք վերադարձնելու խնդրանք–պահանջով: Ինչպե՞ս ես վերաբերվում նման նախաձեռնություններին:
– Մարդիկ իրենց կարծիքը, տեսակետը, մտահոգությունն արտահայտելու իրավունք ունեն: Չեմ ցանկանում մեկնաբանել:
– Ռուզան, ի՞նչ ես կարծում, հայրենիքից բացակա տարիներին ու հիմա, Վանո Սիրադեղյան գրողը քանի՞ գիրք է գրել: Կամ` գրո՞ւմ է:
– Իսկ դու ի՞նչ ես կարծում, գրո՞ւմ է:
– Չի կարող չգրել:
– Իր համար շատ, շատ դժվար է, կարծում եմ` գրում է: Չէ՛, հաստատ գրում է: Ինչ–որ պատառիկներ կարդացել եմ: Այդ հարցին ինքն ավելի լավ կպատասխանի:
– Դե, Վանոյի տեղն ասա, գնամ` հարցնեմ:
Ժպտում է, թախծոտ ժպտում է:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: